Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
დროსა და სივრცეში გაჭედილი ჯანგუკის ფიქრები, მხოლოდ თეჰიონის გვერდით ლაგდება, ისიც წამიერად. როგორც კი მამაკაცის ზედმეტ სიახლოვეს გრძნობს ისევ ძველებურად იჭედება მისი გონება. როგორ უნდა რომ ძლიერი იყოს, როგორ უნდა ყოველთვის ინარჩუნებდეს სიმკაცრეს მის მამაკაცთან ყოფნის დროს, მაგრამ ამას ვერა და ვერ აღწევს.
მოლში პირველ ნაბიჯს დგამს თუ არა, წარსულ დროში მოგზაურობას იწყებს მისი გონება.
თეჰიონთან ერთად დგას მოლის შესასვლელთან. საიუველირო მაღაზიისკენ ექაჩება თეჰიონი.
"მანდ რა გვინდა? წამოდი ნაყინი ვჭამოთ რისთვისაც მოვედით."
"მხოლოდ ორიოდე წუთი ჯანგუკი."
"შემიძლია რაიმეთი დაგეხმაროთ?"
მაღაზიაში შესულები დაკარგული ბავშვებივით აცეცებდნენ თვალებს, როცა გოგონას ხმა ჩაესმით.
"ჰაჰ არა, მე მეგობარზე გესაუბრებით და ის ბიჭია, სხვა ქვეყანაში მიემგზავრება და მოკლედ ხომ ხვდებით."
მთელი თავდაჯერებულობით უბრუნებს სიტყვას თეჰიონი და საერთოდ არ იმჩნევს ჯანგუკის დაძაბულ სახეს და დაჭიმულ ხელებს. ცოტათი ეღიმება კიდევაც მის ბავშვურობაზე.
