Yağmur | Texting

1.6

Ben geldim spdisiğxdğ

Multimedia: Derya Hanım (bölümün içinde kim olduğu belli oluyor ğeğdğddğd)

İyi okumalar. 

~

Kafeden içeri girdiğimde, boş masalardan birisine oturup beklemeye başladım. Yapacağım şey için hem tedirgin hem de heyecanlıydım. Elim ayağım titriyordu.

Kafeden içeri giren kadını gördüğümde, yerimden kalktım. Derya Hanım beni gördüğünde, yüzünde oluşan gülümsemesiyle yanıma doğru yürümeye başladı. O çok güzel ve güçlüydü. Yaşına rağmen kafede ki çoğu kişisin dikkatini çekebilmeyi başarabilmişti. Kendinden emin adımlarla yanıma doğru yürürken, birkaç kişinin bakışları Derya Hanım'in üzerindeydi.

"Merhaba tatlım," deyip iki yanağımdan öptüğünde gülümsedim. Ve çok samimiydi.

"Merhaba Derya Hanım."

"Hanım yoktu Yağmurcuğum. Şimdi teyze de bana çok yaşlı kaçtığı için sen bana abla diyorsun." Şakayla karışık söylediklerine güldüm.

"Tamam Derya abla." Tam karşıma oturduğunda, tedirginde yerimde kıpırdandım. Gelen garsona siparişlerimizi verdiğimizde, Derya abla arkasına doğru yaslanıp beni incelemeye başladı.

"Nasılsın canım? Okulun nasıl gidiyor? Baran'a soruyorum seni ama geçiştirip duruyor beni. Bir sorun yok ya aranızda?" Peşpeşe sorularını sıraladığında, nereden başlayacağımı bilemedim.

"İyi olmaya çalışıyorum. Okulumda iyi gidiyor. Biz Baran'la ayrıldık, daha doğrusu ayrılmak zorunda kaldık." Derya abla gözlerini şaşkınlıkla açtığında, devam ettim. "Eşiniz yani Ahmet Bey beni..." duraksadım. Artık ne olacaksa olacaktı.

"Devam et lütfen Yağmur." Böyle bir şeye nasıl devam edebilirdim ki?

Derya abla "Yağmur!" diye uyardığında tekrardan konuşmaya başladım.

"Ahmet Bey beni tehdit ediyor. Barandan ayrılmamı istedi. Eğer ayrılmazsam aileme zarar vereceğinden bahsetti. İnanmadım, ilk başta. Bir insan neden bunu yapabilir ki diye düşündüm. Ama sonrasında babam işinden çıkarılmıştı. Ve bunu Ahmet Bey yapmıştı. Ne yapacağımı bilemedim. Peşime adamlar takmaya başladı. Barandan ayrılmak zorunda kaldım. Kimseye bir şey diyemedim, anlatamadım. Lütfen yardım edin bana." Gözlerimden akan yaşları elimin tersiyle sildim. Derya abla masanın üzerinden elime uzanıp sıktığında, beni yatıştırmaya çalıştı. Ama şaşkınlığı belli oluyordu.

"Bu bu nasıl bir şey? Ahmet bunları nasıl yapar? Ahmet böyle bir şeyi size nasıl yapar?" Derya abla yerinden kalkıp yanımdaki boşluğa oturdu. Beni göğsüne doğru çekip sarıldığında, daha da çok ağlamaya başladım. "Ağlama güzel kızım ağlama." Saçlarımı okşamaya başladığında biraz olsun ağlamam durmuştu.

"Yağmur bak bana canım." Başımı kaldırıp gözlerine baktım. "Ben halledeceğim tamam mı? Ben bunları neden yaptığını biliyorum ama ben halledeceğim. Yaptıklarına bir dur diyeceğim." Derya ablanın kendinden emin konuşmasıyla içim biraz olsun rahatlamıştı.

"Peki bunu neden yaptı?" diye sordum titreyen sesimle.

"Neden yaptığını boş ver canım inan bilmek istemezsin. Ama sana söz veriyorum ben halledeceğim. Benden haber bekle tamam mı?" Başımı onaylar anlamda salladım.

"Teşekkür ederim."

"Teşekkür etme. Suçlu olan cezasını çekecek. Her şeyden önce oğlumu mutsuz ettiği, onu üzdüğü için cezasını çekecek." dediklerine bir şey demeyerek sessiz kaldım.

Baran'a en büyük acıları verip, onu üzen bendim ki zaten.

Kafeden çıktığımızda, Derya abla bana bu meseleyi halledeceğini söyleyerek yanımdan ayrıldı. Derya ablaya güvenmekten ve beklemekten başka bir şansım yoktu.

~

Evet, Yağmur'u kimin tehdit ettiğini öğrendik. Baran'ın babası 🥺 Sizler ne düşünüyorsunuz bu konuda?

Sizce Derya Hanım bu işi halledebilir mi?

Sizce bir sonraki bölümde neler olur?

Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum!

İnstagram: mavininhikayeleri

Sizleri seviyorum.