Yağmur | Texting

2.8

Ben geldim. Nasılsınız bakalım?

Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.😻

Multimedia: Yağmur ve Baran💙

İyi okumalar.

~

"Ne zaman konuşacaksın babanla? Konuş artık ya. Bir hafta oldu bir hafta." Baran'ın çocuk gibi mızmızlanmasına güldüm. Bir haftadır olduğu gibi bugün de babamla konuşmam gerektiğini söylüyordu. Ben de her gün tamam konuşacağım diyor ama bir türlü konuşamıyordum.

"Tamam bugün konuşacağım."

"Bugün konuşmazsan bu gece sizdeyim artık. Ben konuşacağım."

"Yaa gel konuş babamda seni bekliyordu." Babamın nasıl bir tepki vereceğini kestiremiyordum. İlk defa karşısına böyle bir şeyle çıkacaktım ve ne derdi bilmiyordum.

"Bekler tabii bugüne bugün damadıyım." Baran'ın kendi kendine güveylenmesine güldüm. Umarım bugüne bugün damadı olabilirdi.

****

Baran: Naptın konuştun mu?

Yağmur: Konuşacağım birazdan

Baran: Birazdanı falan yok Yağmur

Baran: Hadi konuş

Yağmur: Tamam yaa

Yağmur: Konuşacağım

Yağmur: Sadece korkuyorum

Baran: Ben varım

Baran: Hep yanındayım

Baran: Seninleyim

Yağmur: Gidiyorum o zaman ben

Yağmur: Kendine iyi bak

Yağmur: Seviyorum seni.

****

"Babacığım," diye mırıldandım.

"Efendim kızım?"

"Keyfin yerinde mi baba? Meyve falan getireyim mi? İrmik helvası da yapabilirim istersen hemen." Peşpeşe sıralamıştım.

"Kızım sen helva yapmasını bilmezsin ki." Teşekkür ederim babacığım ya.

"Öğrenirim babam senin için." Çok güzel gidiyordum bence.

"Yağmur kızım ne istiyorsun söyle?" Çok mu belli etmiştim ya?

"Şimdi babacığım. Şöyle ki..." Duraksadım. "Şimdi şöyle oluyor..." Yine duraksadım. "Şöyle ki..." Yeniden durduğumda babam meraklı ses tonuyla konuştu.

"Ne oldu Yağmur? Geveleme de söyle kızım."

"Benim bir arkadaşım seninle tanışmak istiyor." Oh be söylemiştim işte.

"Tamam kızım gelsin tanışalım." Ha? Gerçekten kabul mu etmişti?

"Gelsin mi?" diye şaşkınlıkla sordum.

"Gelsin tabii kızım arkadaşın sonuçta." Şu an başımı bir yerlere vurmak istiyordum. Bir konu ancak bu kadar yanlış anlaşılabilirdi.

"Baba arkadaşım erkek. Yani benim erkek arkadaşım." Bu sefer doğru yoldan anlatmıştım. Ama alacağım tepkiden korkuyordum. Yavaştan kaçsa mıydım acaba?

"Erkek arkadaşın mı?" Babamın soğuk çıkan ses tonuyla korkarak başımı salladım.

"Olmaz Yağmur gelmesin. Ne gerek var tanışmaya?"

"Baba," diye üzgünce mırıldandım.

"Ne babası Yağmur? İstemem ben öyle erkek arkadaş falan. Yok yok kesinlikle istemiyorum. İstemiyorum öyle arkadaş." Babamın tavrı o kadar net duruyordu ki ne diyeceğimi bile bilmiyordum.

"Baba tanısan çok seversin." Aferin bana.

"Neyine seveceğim ben o arkadaşının?"

"Baba lütfen." Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.

"Ha bir de o erkek arkadaş yüzünden ağlıyorsun yani? Tamam kızım tamam ağla sen o çocuk için." Benim babama ne olmuştu böyle? Daha çok ağlamaya başladığımda babam yumuşayan ses tonuyla konuşmaya başladı. "Tamam tamam gelsin de tanışalım bakalım." Ciddi olup olmadığını anlamak için hızlıca babamın yüzüne baktım. Oldukça ciddi gözüküyordu. Hemen yerimden kalkıp, heveslice konuştum.

"Tamam o zaman ben söyleyeyim ona yarın gelsin."

"Yok yarın müsait değiliz." Niye müsait değildik ki?

"Tamam o zaman perşembe günü?" Soru sorar bir şekilde söylemiştim.

"Yok o gün de müsait değiliz." Babamın ne yapmaya çalıştığını anladığımda ofladım.

"Bence cuma günü müsaitiz baba." Bunu söyleyip odama doğru koşmaya başladım. Babam arkamdan müsait değiliz diye bağırsa da duymamazlıktan gelmiştim.

Telefonumu elime alıp hemen Baran'a mesaj yazıp, yolladım.

Yağmur: Konuştum

Görüldü.

Telefonumun çalmaya başladığında güldüm. Yana doğru kaydırıp, kulağıma götürdüm.

"Efendim?" diye açtım.

"Ne dedi baban? Bir şey dedi mi? Kızdı mı çok? Yağmur orda mısın söylesene?" Telaşlı sesine gülmek istesem de gülmedim.

"Kabul etmedi. İzin vermedi. Olmaz dedi."

"Ne demek olmaz dedi? Geliyorum ben şimdi oraya." Telaşla dudağımı dişledim.

"Gelme Baran." Bir kapı çarpma sesi kulağıma geldiğinde, telaşla bağırdım.

"Baran kabul etti. Gelsin tamam dedi babam. Sakın gelme!"

"Etti mi kabul?" Güldüm.

"Evet, etti."

"Tamam geliyorum ben." Ah ben bu koca bebekle ne yapacaktım o zaman.

"Cuma günü sevgilim cuma günü."

"Cumaya çok var. Şimdi gelsem." Çok sabırsız bir sevgiliye sahiptim. Gerçi bu konuda ne kadar sabırsız olduğunu bir hafta boyunca göstermişti bana.

"Gel Baran gel babam da seni bekliyor." diye hafifçe çıkıştım.

"Tamam tamam dediğin gibi cumayı bekleyeceğim."

"Seni seviyorum sevgilim," diye fısıldadım.

"Seni seviyorum Yağmur'um." Telefonu kapattığımda başımı yastığıma koydum. Gülümsüyordum. İstemsizce gülümsüyordum. Daha bir kaç hafta öncesine kadar ağlayan ben gülümsüyordum.

Sevgimizin gücüydü.

~

Evet, nasıl buldunuz bakalım?

Beğendiniz mi?

Sizce Yağmur'un babası Baran'la tanışınca ne tepki verir?

Bence bundan sonra Baran'ın yapacaklarına hazır olalım ğsşcğcğcğcğ

Beğeni ve bol bol yorumlarınızı bekliyorum.🌸

İnstagram: mavininhikayeleri

Sizleri seviyorum.