Chapter Eighteen

8.4K 221 6
                                    

After a year...

"Don't look at me like that!" Angil ni Sophie at hindi maiwasang pamulhan ang kanyang mukha.

"Why? Can I not look at my wife?" He ask and grin naughtily.

"Your not just looking!" Aniya at pinandilatan ng mata si Valen.

"Really?"

"Hinuhubad mo na ako sa tingin!" Mataray niyang sabi habang patuloy siyang nagwawalis sa sala. "Maniac!"

"You have a dirty mind Mrs. Salvador," he smiled at inagaw ang walis tambo mula sa kamay ng asawa. "I'm just amazed after how many months marami ka na ring natutunan." Na-touched si Sophie at kiming ngumiti sa kanya. "But..." Sinadya niyang ibitin ang ang sasabihin.

"But?" She frowned.

"But I love the way you think," at kumindat ito sa kanya, turning her cheeks red as apple.

"Tsseee! Ikaw ang may dirty mind diyan! Tapusin mo na yang pagwawalis, magluluto muna ako ng lunch natin."

"Yes Ma'am!" Nagmistulang sundalo itong sumaludo.

Tatawa-tawang tinungo niya ang kusina at sinuot ang apron. Naglabas siya ng chicken breast mula sa ref, pati na rin ng mga gulay---patatas at carrots.

Hindi siya sigurado kung ano ang tawag sa recipe na iyon, pero isa iyon sa mga favorite dish na niluluto ni Manang Aleli. Nagpaturo siya dito nung isang araw dumalaw siya sa kaniyang Mommy.

Naghiwa siya ng bawang at sibuyas, sunod ay ang mga gulay naman. Nahuhulog ang ilang hibla ng buhok sa kanyang mukha, medyo pawisan na rin siya.(Effort talaga hahaha)

Lingid sa kaniyang kaalaman, tapos na pala sa pagwawalis si Valen. He was standing in a corner of the kitchem, arms crossed . Wearing that sweet smile on his lips while eyes were on her---full of admiration.

He watched her cook, kahit natatalsikan ng mantika sige parin ito. Wife na wife ang dating.

Kinuha ni Sophie ang mga patatas at isa-isang binalatan. Dahil lumalapot na ang sabaw ng kaniyang niluluto at pagmamadali ay hindi sinasadyang nahiwa niya ang daliri.

"Ah!" Tili niya hindi dahil sa masakit iyon kundi dahil sa dugo. Takot siya sa dugo.

Ehem, siyempre on the rescue agad si Valen.

"Hindi ka kasi nag-iingat," sermon nito sa kaniya.

"Valen..." She whispered his name. Ganun na lang pagkawindang ni Valen nang makitang putlang-putla siya.

"Oh no! Don't tell me?" He frowned. Tama hinala niya takot ang asawa sa dugo.

Kinuha niya ang kamay nito at hinugasan sa running water mula sa lababo.

"I- I'm s-scared of blood..." She whispered.

"Don't worry I'll take care of you, maliit lang yan. Malayo sa bituka," ngumiti si Valen. He kissed her forehead, easing her fears.

He took her in their bedroom, pagkatapos ay kumuha ng medical kit upang gamutin ang kaniyang sugat.

Napangiwi sa hapdi si Sophie, dulot ng betadine.

"There...brave girl," he said and kissed her wounded finger.

She smiled back at him. "Thank you," she uttered and hugged him.

----------------

"Saan ba tayo pupunta?" Muli niyang tanong kay Valen.

"Alam mo ang kulit mo talaga," tumatawang tugon ni Valen. "I've told its a secret, kaya huwag ng makulit okay?"

"Hindi pa naman wedding monthsary natin ah!" Angil niya.Tumawa si Valen na ikinakunot ng noo ni Sophie."Anong nakakatawa? May nakakatawa po ba Mister?"

"Nothing..." He glanced at her wearing that sweet smile. "It's just that I find it cute sa mga monthsary thing na yan."

"What's wrong with that? It only shows na we value relationship."

"I see, hindi kasi uso sa akin yan," wika niya na ikinakunot ng noo ni Sophie.

"Palibhasa po kasi matanda ka na!"

"Sino? Ako? Matanda?"

"Sino pa nga ba?! Alangan naman may iba pa? Bakit may multo ba dito sa loob ng sasakyan mo? Sino pa ba ang i---" hindi niya natapos ang sasabihin dahil hinila siya ni Valen at sinelyado ng halik ang kanyang mga labi.

"There... Sa wakas tumahik ka na rin..." He whispered and turned back his eyes on the road. Natameme si Sophie at pinipigilan ang kilig.

--------------------

"Oh my! Wait! Valen! Don't tell me!" Tili ni Sophia. Hindi siya makapaniwala nang pumarada ang kotse ni Valen sa malaking gusali ng Toyota head quarters.

"Yes honey! Tama hinala mo!" Tugon ni Valen.

"Oh thank you! Thank you! I love you so much!" She hugged him tight and gave him a quick kiss on the lips.

"Anything for you hon... Ayoko na kasing nakikita kang nakikiangkas sa kotse ni Clarence," seryoso ang mukha nito.

"Hey! Don't tell me hanggang ngayon ay nagseselos ka parin kay Clarence?" She giggled and pinched the tip of his nose.

"Hmmm... Hindi naman sa ganon! Ay basta ayoko! Baka sa susunod hindi ka na kay Clarence makikiangkas. I hate that thought."

"Mister possesive ka pala ha, marunong po akong sumakay ng taxi."

"Come, bumaba ka na diyan. Let's see your new baby," aya ni Valen sa kaniya.

------------------

"She's all yours Sir, Ma'am," nakangiting sabi ng sales representative ng Toyota motors at inabot ang susi ng bagong 'Landcruiser' kay Valen.

Nagniningning ang mga mata ni Sophie, she went near the car, at hinaplos ang makintab nitong katawan. (Lols! Pasensiya na wis ako knowing sa mga luxurious car! Ako'y isang hamak na dukha lamang hihihi)

"Hon..." Tawag ni Valen.

"Hmmm..." Luminga siya sa asawa.

"My advance graduation gift for you." She handed her the keys right at her very palm. "Take care of it okay?"

"Yes, I will... Oh! Thank you so much." She hugged him again, she's just greatful and blessed  having Valen as her husband. On the other hand nagpapasalamat siya at dahil sa mga kamaliang nagawa nila ni Aliyah ay nakilala niya ito.

"I think I owe a reward from you," he whispered with a husky voice.

"Hahahaha! You're so bad... May bayad pala ito?" Aniya rito at hinampas sa braso.

"Aray!" Tili ni Valen kahit hindi naman iyon masakit. "Of course, may bayad yan. At sisingilin kita mamaya." Kumindat ito at ngumisi.

"Hmmm... Pwede bang utang na lang muna?"

"Huh?! Bakit?" Nalungkot ang boses nito.

"Eh ano... Ano kasi..." Nahihiya niyang saad. Thinking what to say.

"Anong ano?" Naghihintay si Valen ng sagot.

"Ano kasi... Valen... R-ed t-ide ako ngayon," nauutal niyang anas.

"Nako po!" Napasapo si Valen sa kniyang noo.

"Sabi ko sa'yo eh... Next week na lang! Promise! Babayaran kita ng bonggang-bongga!"

"Talaga?"

"Oo promise," at hinalikan niya muli ang labi nito.

"I'll expect that! Yang bonggang-bongga na bayad," pilyo ang ngiti nito abot hanggang tainga.

Hahahahahahaha

Itutuloy

She's Bitter Sweet [completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon