Bölüm 2.

171 9 1
                                    

   Uyandığımda biraz başım ağrıyordu.O kadar aksiyondan sonra normal olmalı idi.Yataktan kalkıp banyoya yöneldim.Rutin işlerimi hall edip,odama geri döndüm.

Bu gün pazartesi idi ve işe gitmem lazım.Hızla giyinip evden çıktım.Üstüne siyah t-shirt ve siyah jeen giyinmişdim.Siyah rengi çok seviyorum.

Kaldırmda yürürken yanıma yaklaşan kırmızı arabayla yavaşladım.Arabanın pencerisi açıldı."Pişt güzellik!Lan şunun endama bak!At gibi karı valla!"

Yoncanın söylediği sözlere kahkaha atıp arabasına bindim."Bana karşı sinirin geçti mi?"diye sordum.

"Evet!Çünkü,seni bıraktıktan sonra markete uğradım.Markette kimi gördüm tahmin et?"dedi heyecanla.

"Buldum!"diye bağırdım"Melahat teyzeyi!"deyip kahkaha attım.

"Ya kızım aklıma getirme o kadını.Bazen tedirgin oluyorum,yine bir yerden çıkacak diye."

Anılar aklıma geldiğinde gülmem daha da artmış,gözümden yaş gelir olmuştu.Biz yurtda iken,Melahat adında bir teyze vardı.Yurdun temizliği ile ilgileniyordu.

Bu kadın hiç tahmin etmediğimiz anda birden ortaya çıkıyordu.O kadar sessizdi ki,onu görünce irkiliyorduk.Sadece okul da değil,her yerde karşımıza çıkıyordu.Markette,sokakta,kafede...Ama en çok Yoncaya takıktı.'Gözüm üstümde', 'Arkandayım' gibi cümlelerle korkutuyordu onu.En sonda yurt müdürüne şikayet etmiştik.Kadından kurtulmuştuk, ama Yoncanın psikolojisi düzelmedi.

Ben hala kahkaha atarken,Yonca bana kötü kötü bakıyordu.

"Tamam kızma.Bir tahminim daha var.Şu bardaki taş çocuğu mu?

"Evet!Müthiş bir gece geçirdim Gizem!Adam harika öpüş-"

"Dur!Yoksa kusacağım.Adamın ismini bile bilmiyorsun değil mi?"

"Yok,bilmiyorum.Ama buluruz."deyip göz kırptı.Bu kızı gerçekten anlamıyorum.

Yüzümü cama çevirdim ve yolu izlemeye başladım.Beş dakika sonra kafeye varmıştık.Daha saat erken olduğundan kafenin etrafında pek fazla insan yoktu.Ben arabadan indim ve içeri yöneldim.Yonca ise otoparka arabasına bırakıp gelicekti.

Ben tam içeri girecek iken ağzıma bir el kapandı.Burnuma gelen iğrenç kokuyla bilincim kayb oldu.

-*-

Demir'den...

  Karşımdaki koltukta dün barımda kargaşaya sebep olan kız yatıyordu.Bu güzel kız mı o adama kafa atmıştı?

Kahve fincanını elime alıp,kahvemi yudumlamaya başladım.Diğer yandan önümdeki dosyalarla ilgileniyordum.Ama kafamı bir türlü işe veremiyordum.

Karşımda böyle güzel bir kız yatarken çok zordu.Kokusu tüm salona yayılmıştı.Etraf gül reçeli kokuyordu.Siyah saçları yastığa dağılmış,çatık kaşları ile uyuyordu.Pek rahat değildi sanki.

Aslında onu niye depoya kilitlemediğimi merak ediyorum.Çoğu zaman bana bulaşanları depoya kapatır,işkence eder,bazen öldürüdüm.

Ama bu kızı o soğuk yere kapatmak istememiştim.Ona-diğerlerine nazaran-hafif bir ceza verecektim.

Bir şeyler mırıldanıp koltukta yan döndü.Gözlerini hafif araladı ve okkalı bir küfür savurdu.Telaşla ayağa fırlarken bir yandada konuşuyordu.

"Gecikdim lan!Patron şimdi sıçacak ağzına Gizem!Mal Giz-"dedi ve birden durdu."Nerdeyim oğlum ben?"diye sordu kendi kendine.

"Benim evimde"diye yanıtladım onu.Hafifçe bana doğru döndü.Oturduğum koltuktan kalkıp yanına gittim.Şaşkınlıktan gözleri ve ağzı açılmıştı.

♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Merhaba!Yeni bölüm geldi😆.Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Seviliyorsunuz ve öpüldünüz! ♥

KARANLIĞIN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin