Bölüm 12.

119 6 7
                                    

Keyifli okumlar!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥

"Merak etme! Burdan kurtulur kurtulmaz seni gözümü kırpmadan öldürüceğim!"

"Ama sen çok konuşuyorsun!"dedim ağlamaklı bir tonda.

Elimi kaldırdım ve ağzına elimin tersiyle vurdum. Dudağının kenarı patladı.

"Sürtük!"

"Bence böyle konuşmamalısın!"saçlarını tuttum ve kafasını geriye yatırdım."Beni daha çok kızdırıyorsun!"

"Fahişe!"

Hastalıklı bir gülümseme yayıldı yüzüme. Masanın üstünde duran meyve bıçağını elime aldım.

Yan yatırarak yüzüne sürttüm. Hala debeleniyordu.
"Bence sakin durmalısın. Yoksa bu bıçakla-bıçağı yüzünden çektim ve boğazına dayadım-kafanı bedeninden ayırırım!"

Gözleri irice açıldı. Benden böyle şeyler beklemediği belli.

Bıçağı çektim. Sonra ani bir hareketle yüzüne çizik attım. Küçük bir inleme döküldü dudaklarından.

Yanağından süzülen kan boynuna doğru yol aldı.

"Bu yaptıklarının bedelini ödeyeceksin!"

"Ha koşmakta kararlısın yani? Sen bilirsin!"dedim elime tavayı alarak.

Tavayı tam burnunun üstüne vurdum. Kanlar iki delikten akmaya başladı.

İçimde hiç acıma duygusu yoktu. Sadece öfke vardı.

"Beni o bok kokan sokakta bırakmanın cezası!"dedim bu sefer tavayla karnına vurarak.

"Ah!"diye inledi iki büklüm olurken. Burnundan hala kan akıyor,üstündeki beyaz gömleği kırmızıya boyuyordu.

Sanki birden şimşek çaktı.

Beynimde ışıklar yandı.

Öfke gitti.

Yerine acı ve pişmanlık geldi.

"HAYIR! DEVAM ET! İSTEDİĞİNİ BİLİYORUM! ÖLDÜR ONU!"

İstemiyorum!

Ben bu değilim!

"SEN BUSUN! KATİLSİN SEN! ÖLDÜR ONU!"

Hayır! Hayır!

Şeytan gitti.

Gizem geldi.

Elimde tuttuğum tava yere düştü.

Ellerim başımı buldu ve yere çöktüm.

Ben bunu yapmış olamazdım....

♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Merhabalar! Yeni bölüm geldi!

Yazarken çok kötü oldum ya.

Umarım beğenirsiniz.

Kısa olduğu için üzgünüm ama böyle daha güzel sjsjsj

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Seviliyorsunuz ve öpüldünüz! ♥

KARANLIĞIN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin