"Kaybet, bu öfkeni;
İçinde sakladığın...
Terket o derdini,
Benden almadığın.
Sabret;
Sonu aynı değil,
Söylüyorum. "
Emir elindeki gitarı usta bir şekilde çalarken aynı zamanda çok sevdiğim bir şarkıyı seslendiriyordu.
Sesi çok güzeldi. Yıllardır şarkı söylediğinden artık profesyonel gibiydi.
Gözlerini kapatarak söylediği şarkısını bitirdiğinde büyük bir alkış tufanı koptu.
Okulun büyük konferans salonundaydık ve hoca 1 ay sonra yapılacak yarışma için öğrenci seçiyordu.
Bu sadece 12. Sınıfa geçenler için yapılıyordu. Sanırım bizim için bir takım moral verme çabalarıydı.
Enstruman çalmayı bilenleri tek tek normalden 3 basamak yukarıdaki sahneye çıkartıp dinliyordu müzik hocamız.
Normalde takmadığı ama yazı yazarken veya bir şey okurken takdığı gözlüğünü ittirip elindeki deftere baktı.
"Emir Asil Türk demek?"
"Evet hocam." Dedi Emir gitarını kılıfına koyarken.
"1 ay süren var çalışmaya başla."
Slow bir şarkıyla bile okulu böyle coşturan birini tabiki seçecekti.
Emir hocaya kibar bir tebessüm etti ve sahneden indi.
"Bende flüt çalıyorum. O enstruman değil mi yani?"
Suratı asılan Yiğit'e döndüm. Safım ses yarışmasına flütle katılmak istiyordu.
"Flüt çalarken nasıl şarkı söyleyeceksin kıvvırığım?"
"Ama çok heves etmiştim Ezelişkom."
Gelip kafasını omzuma koydu.
"Bırak acıtasyonu bak Bartu çıkıyor."
Bartu elindeki siyah gitarıyla sahnedeki yerini aldığında Miray'a bakıyordu.
Miray bizim yanımızdaydı ve sabırsızlıkla Bartu'nun sahneye çıkmasını bekliyordu.
Bizim grup Bartu'yu hepbirlikte alkışlamaya başladık. Yiğit de onu görünce hüzününü unutmuştu coşkuyla Alkış tutuyordu.
"Şu endama boya posa bak beeeh."
"Benim katıldığım bir yarışmada çok bir şansı olduğunu düşünmüyorum."
Ayyyh Emir gelmişti. Ve kemçik kemçik konuşmaya başlamıştı.
"Görürsün şimdi kimin şansı var kim mort oluyor sevimsiz çiyan."
Yiğit bunu sessizce mırıldanmış olsa da hepimiz duymuştuk.
"Sevimsiz çiyan mı? Bende Ezel yaratıcı aşağılama kelimelerini nerden buluyor diye düşünürdüm hep. Arkadaş çevresi çok önemli."
"Sanane lan Ezel'in arkadaş çevresinden de ettiği laftan da. Dellendirme beni bak sabrımı taşırma benim. Edebinle dur."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
K.ÇETE
أدب المراهقينBakmayın böyle kara bir kitap olduğuna, karanlık durduğuna. Okuyup okuyabileceğiniz en samimi kitaplardan biri olduğuna bahse girebilirim. Kendim gibi karakterlerim Uğraşsam da çok da korkutucu olmayan tiplerim var. Her ne kadar karanlık bir ortam o...
