The Grim Reaper's Possession

Chapter 2

Chapter 2

Maeve's POV

“I hate you.” Pabulong na sabi ko pagkatapos akong pagalitan ng boss ko.

Eh ang g-go, ako yung sinisi kasi nakalimutan yung mga car keys nya, inabala ko daw kasi sya nung tinanong ko sya tungkol sa mga next files na gagawin ko.

Oh diba? Hayop.
Sarap sapakin eh. Ako pa sinisi sa pagiging ulyanin.

With a shorter temper, kinuha ko na lang yung itim na sling bag ko at dumiretso sa cubicle ko para mag-handa na para sa uwian.
I know half an hour pa bago yun, but I just can't to wait to get out of this hellhole.
I heard the clacking of stilletos near me kaya napataas ang tingin ko.

“So, kamusta na kayo ni satanas? Kailan kasal nyo?” Her angelic voice asked.

Angelic nga mukha at boses, demonyo naman ugali.

I faced her then smiled, seeing the girl who looks too comical.
“Ayos naman, actually pinagpa-planuhan na namin.”

At my answer, nagdikit ang kilay nya and her expression morphed into a scorn.

“Excuse me, may date pa pala kami.” Sabi ko at nilagpasan sya.

“Ewan ko kung bakit ang init ng dugo ko sayo.” Biglang sabi nya kaya napatingin ulit ako sakanya.
“Maybe because you're trying so hard to gain attention?“

Tiningnan ko sya mula paa hanggang ulo at napangisi na lang ako.
Halata naman kung bakit hindi nya ako gusto.

She's obviously copying me.
Except sa makeup, mas dramatic yung sakanya at makapal, and she wears black lipstick while burgundy yung sakin.

“Ikaw ba, what do you think of yourself?” Tanong ko at tinaasan sya ng kilay.

She went tense all of a sudden,
"Ikaw ang pinagu-usapan dito."

"Well, to answer your question.. I don't care what you label me as, Well, take a guess?"

“You're just trying hard para mapansin. 'Oh look at me, I'm Maeve the edgy girl'.” She said mockingly.

I faked a gasp.
“And is that suppose to be your business?”

“Wala akong sinasabi.” She said and huffed.

My grin widen.
“Ayun naman pala eh, eh bakit hinaharang mo pa ako at iinsultuhin diba?”

At this, the look on her face disappeared and was replaced by a glare.

“Excuse me.” I said and turn my back against her, this time nakapunta nako ng maayos sa dapat kung puntahan.

After half an hour of arranging my things and the folders na dadalhin ko, naglakad nako palabas.
I let out a loud sigh, pagkalabas ko ng building kung saan ako nagtatrabaho, walking distance lang naman ang layo nito sa apartment ko at kadalasan gamit ko yung motor ko. Unfortunately bigla na lang ayaw gumana at etong ako naman aanga anga pag-dating sa mga ganyan.. It's either maghahanap na lang ako ng pwedeng umayos dun sa motor o kaya baka ibenta ko na lang sa junkshop para mapakinabangan ko.

“Ate saan po ang lamay?” A group of teenage boys asked na nadaanan ko at di ko nalang sila pinansin.

“Ay gusto ko yung porma ni ate! Parang ewan.”

Again, di ko nalang ito pinansin.

“Pa-edgy naman to, ang init-init.”

Rolling my eyes, binilisan ko na lang paglalakad, until yung mga tao sa harap ko ay tinago ang mga bag nila and eyed me suspiciously.