Πώς θα περιγράφατε το δικό σας ιδανικό απόγευμα Παρασκευής; Αν ρωτούσα τα παιδιά από το Λύκειό μου τότε σίγουρα όλες οι απαντήσεις θα περιελάμβαναν κλαμπάκια, ποτά και χορό. Δε λέω, το να χορεύεις με την παρέα σου και να διαγωνίζεσαι για το ποιος θα κατεβάσει και τα 10 σφηνάκια μονορούφι έχει την πλάκα του αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το χουχούλιασμα στο κρεβάτι, τις επαναλήψεις του ''F.R.I.E.N.D.S.'' και τις πίτσες. Ειδικά όταν το απόγευμα, βράδυ πλέον, Παρασκευής υπόσχεται βροχή και υγρασία σε συνδυασμό με hangover και ατονία την επόμενη μέρα.
Έτσι, δεν δίστασα καθόλου να αρνηθώ την πρόταση της Jessica και του Josh, οι οποίοι κυριολεκτικά με παρακαλούσαν να τους ακολουθήσω στη βραδιά Karaoke που διοργάνωνε ένα κλαμπάκι στο Κέντρο.
''Ποτέ δεν ξεκουνιέσαι από το κρεβάτι σου. Σε λίγο θα βγαίνεις μαζί με αυτό'' σχολίασε η Jessica μέσα από την οθόνη του λάπτοπ μου και χρειάστηκαν μερικά λεπτά μέχρι να συνεχίσει την πρότασή της. ''Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανες κάτι διασκεδαστικό;''. Αν δεν την ήξερα τόσο καλά, θα έλεγα πως το μοναδικό πράγμα στο οποίο βρίσκει ευχαρίστηση αυτή η κοπέλα είναι τα κλαμπάκια.
''Προχθές φυσικά. Που είδα τα τελευταία επεισόδια του Game of Thrones'' απάντησα, σαν να ήταν το πιο ευκολονόητο πράγμα στον κόσμο. ''Δεν καταλαβαίνω γιατί με ρωτάς αλήθεια'' είπα, πριν ξεσπάσουμε κι οι δύο σε γέλια.
Η Jessica ήταν κάτι παραπάνω από κολλητή μου-ήταν κάτι σαν αδερφή μου. Ήξερα ότι μπορούσα να βασιστώ πάνω της, ανεξάρτητα από το πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημά μου ή από το πόσα πολλά είναι τα προβλήματά μου. Όπως εγώ, έτσι κι εκείνη ήθελε να με βλέπει χαρούμενη και χαμογελαστή για αυτό και κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να πετύχει ακριβώς αυτό. Το μοναδικό της πρόβλημα είναι πως δεν τα πάει και πολύ καλά με τις αρνητικές απαντήσεις και κάνει τα πάντα για να τις αλλάξει. Όπως για παράδειγμα τώρα.
''Έλεος Renee. Έχεις μεταμορφωθεί στη γιαγιά σου. Να το κοιτάξεις πριν να είναι πολύ αργά'' είπε στροβιλίζοντας τα μάτια της, αγανακτισμένη με την άρνησή μου.
Η αλήθεια είναι πως είχε περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που βγήκα μαζί με την παρέα μου και ξέδωσα λιγάκι, οπότε δεν την αδικώ πολύ που επιμένει να πάω μαζί τους. Από την άλλη όμως, δεν είχα και πολλή όρεξη οπότε από το να χαλάσω και τη δική τους διάθεση, προτίμησα να κάτσω στο κρεβάτι μου. ''Εκτιμώ την προσπάθειά σου να με πείσεις, αλλά νομίζω πως θα μείνω μέσα απόψε. Πιες ένα ποτό στην υγειά μου και σου υπόσχομαι πως την επόμενη φορά θα σε σκίσω στα σφηνάκια'' διαπραγματεύτηκα, ελπίζοντας πως αυτό θα της έφτιαχνε το κέφι.
