20:26 μ.μ.
Το ρολόι που στόλιζε διακριτικά το αριστερό μέρος του κομοδίνου μου έδειχνε ατάραχο την ώρα, η οποία κάθε φορά που γυρνούσα να την ελέγξω, έδειχνε πολύ πρόθυμη από κάθε άλλη φορά να κυλάει. Αυτό το γεγονός δε μου άφηνε πολλά περιθώρια για να αποφασίσω αν τελικά θα συνόδευα την Jess στους αγώνες στους οποίους ήμουν κι εγώ προσκεκλημένη ή θα κατέληγα να χουχουλιάζω κάτω από τα σκεπάσματά μου με την περιέργειά μου να με κατακλύζει όλο το βράδυ.
"Γιατί δεν μπορούν για μια φορά τα πράγματα να είναι ξεκάθαρα; Θα ήταν μια ευχάριστη και καλοδεχούμενη αλλαγή..." ξεφύσησα, σηκώνοντας το βλέμμα μου προς το ταβάνι του δωματίου μου, το οποίο παρακαλούσε απελπιστικά για μια ανανέωση του χρώματός του.
Η Jess επέμενε να υποστηρίζει πως η παρουσία μου στους αποψινούς αγώνες ήταν απαραίτητη καθώς θα υποδείκνυε την προσπάθειά μου να διορθώσω και ενδεχομένως να βελτιώσω τις σχέσεις μου με τον Stephan μετά από την ταραχώδη συνάντησή μας λίγες ώρες πριν. Η αλήθεια όμως είναι πως δεν ήμουν εγώ η υπόλογη η οποία έρπεπε να επανορθώσει για τις πράξεις και τα λόγια της αλλά αντίθετα, ο Stephan χρωστούσε κάποιες εξηγήσεις ή έστω μια πολιτισμένη συγγνώμη προς τον Harry που βιάστηκε να τον κρίνει και τελικά να τον προσβάλλει βασιζόμενος σε ένα μόνο περιστατικό.
Είναι όμως ένα μεμονωμένο περιστατικό ή ο Stephan έχει καταλάβει κάτι που εσύ παραβλέπεις; μεσολάβησε η συνείδησή μου, και για πρώτη φορά μετά από καιρό, αποφάσισα πως ίσως και να υπήρχε μια δόση αλήθειας σε αυτό το ενδεχόμενο. Να ήταν άραγε η έλξη που μου προκαλούσε ο Harry αυτό που με έκανε να τον υπερασπίζομαι απέναντι στους φίλους μου και να δικαιολογώ με κάθε δυνατό τρόπο τις διάφορες εκφάνσεις του χαρακτήρα του; Ή απλά είχα πέσει θύμα μιας πλάνης, μιας παγίδας που ο ίδιος ο Harry είχε στήσει για μένα;
Μη θέλοντας να πιστέψω πως το δεύτερο βρισκόταν πιο κοντά στην πραγματικότητα, το μυαλό μου επέστρεψε στο αποψινό συμβάν, υπενθυμίζοντάς μου πως μία τελική απόφαση κρινόταν απαραίτητη κάτω από την αδυσώπητη πίεση του χρόνου. Εάν η παρουσία μου προσέφερε έστω κάτι θετικό στην όλη κατάσταση, τότε θα το θεωρούσα δίκαιο να παραστώ στους αγώνες. Ήμουν όμως αρκετά άνετη να βλέπω δύο άτομα τα οποία γνώριζα και συμπαθούσα να ενδίδουν στα άγρια ένστικτά τους και να πλακώνουν ο ένας τον άλλον; Έχοντας την απάντηση σε αυτές τις δύο ερωτήσεις, είχα επιτυχώς καταλήξει σε μια επιλογή η οποία μου φαινόταν η πιο ορθή.
