Εκείνο το επεισοδιακό βράδυ ήταν η τελευταία φορά που ο Harry βρέθηκε στο δρόμο μου και η τελευταία φορά που είχα την ευκαιρία να απολαύσω το μεθυστικό του άρωμα και να αποπειραθώ να τον γνωρίσω. Αντί όμως να μάθω κάτι περισσότερο για τον ίδιο και να αποκωδικοποιήσω κάποιες πτυχές του εαυτού του, έμεινα να απορώ ολοένα και περισσότερο για την καθημερινή του ζωή και για την δύστροπη προσωπικότητά του.
Αν μισούσα ένα πράγμα, αυτό σίγουρα ήταν οι αμφιβολίες και η αβεβαιότητα που επακολουθεί. Και η συμπεριφορά του Harry μου δημιούργησε ακριβώς αυτά. Από τον λόγο που παρουσιάζεται τόσο απότομος και απόμακρος έως τις ασχολίες του, οι οποίες άφησε να εννοηθεί ότι περιλαμβάνουν καβγάδες.
Και μόνο στη σκέψη ότι κάποιος μπορούσε να διαθέτει περισσότερη δύναμη και μυϊκή μάζα από τον Harry, το στομάχι μου δέθηκε αμέσως κόμπος και το στέρνο μου σφίχτηκε. Έχοντας αυτά τα προσόντα, θα ήταν σίγουρα ευκολότερο να ακινητοποιηθεί ο Harry και ως συνέπεια, να μην μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Ήξερα ότι δεν ήταν δική μου δουλειά να ανησυχώ για την σωματική ακεραιότητα κάποιου που δε θα ξαναέβλεπα στη ζωή μου και που δεν είχαμε περάσει ούτε καν δύο ώρες μαζί.
Υπήρχε κάτι όμως πάνω του που δε μου άφηνε περιθώριο από το να μην τον σκέφτομαι συνέχεια και να μην νοιάζομαι για εκείνον. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος είχε τέτοια επίδραση πάνω μου και μου φαινόταν έως και τρομακτικό. Ακόμα πιο τρομακτικό όμως μου φαινόταν το γεγονός πως οι σκέψεις μου περικυκλώνονταν γύρω από το πρόσωπό του την ίδια στιγμή που εκείνος θα με είχε μάλλον ξεχάσει ήδη χωρίς να τον ενδιαφέρω ιδιαίτερα.
Όσο δύσκολο και απαιτητικό και αν μου φαινόταν, αποφάσισα να παραμερίσω οτιδήποτε σχετιζόταν με αυτό το άτομο και να αφοσιωθώ επιτέλους στην ανάλυση του λογοτεχνικού κειμένου που είχε επιλέξει η κα Palmar για το σημερινό μάθημα Λογοτεχνίας.
Καθώς προσπαθούσα να απαντήσω στην ερώτηση που μας είχε απευθύνει η καθηγήτρια, ένα κομμάτι χαρτί βρέθηκε μπροστά μου και δεν μου πήρε πολλή ώρα να καταλάβω ότι προερχόταν από την Jess.
"Είσαι καλά; Φαίνεσαι αλλού" έγραφε το χαρτάκι και χαμογέλασα στο ενδιαφέρον της κολλητής μου.
"Καλά είμαι μην ανησυχείς" έγραψα πίσω και της επέστρεψα το χαρτάκι. Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι η απάντησή μου δεν την είχε πείσει ολοκληρωτικά και το διάλειμμα ήρθε για να επιβεβαιώσει τη σιγουριά μου.
