"Δε μιλάω για τους αγώνες αγάπη."
Ήταν η φράση που έφτασε στα αυτιά μου πριν ο Harry πολιορκήσει για ακόμα μία φορά τα χείλη μου και τα κατακτήσει σε ένα παθιασμένο φιλί. Η πλάτη μου ακουμπούσε τον κρύο τοίχο του δωματίου μου αλλά μετά βίας ήμουν ικανή να καταλάβω τη διαφορά θερμοκρασίας από το υπόλοιπο κορμί μου καθώς η φλόγα που με είχε κατακλύσει κάτω από το άγγιγμα του Harry ήταν αυτό που επικρατούσε. Τα χέρια του με είχαν ακινητοποιήσει και αντί να νιώθω εγκλωβισμένη κάτω από τη λαβή του, ένιωθα πιο ελεύθερη από ποτέ. Ίσως τελικά αυτό να είναι ο έρωτας. Η φλόγα. Εάν αυτή η φλόγα ήταν ο έρωτας ή η έλξη που όλοι οι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι αναζητούν, τότε θα ήταν ευτυχία να καώ ολοκληρωτικά από αυτήν.
Όλες οι σκέψεις που στροβιλίζονταν μέσα στο κεφάλι μου σχετικά με τις διαθέσεις του Harry γύρω από την κατάστασή μας, έσβησαν μονομιάς και κάθε αναστολή φάνταζε πλέον χιλιόμετρα μακριά. Δεν είχα αισθανθεί ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο με αυτό που ένιωθα κάθε φορά που ένιωθα το βλέμμα του Harry, πόσο μάλλον το άγγιγμά του, να με κυριεύει και να με καταλαμβάνει. Δεν ήμουν σίγουρη εάν όλο αυτό θα οδηγούσε κάπου πολύ όμορφα ή σε αδιέξοδο αλλά ένα πράγμα ήξερα με απόλυτη βεβαιότητα: αυτόν τον δρόμο ήθελα να τον διανύσω μόνο με τον Harry.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση ευφορίας, ένας ήχος κινητού αποφάσισε πως η έντονη αυτή στιγμή μου με τον Harry έπρεπε να διακοπεί και να φτάσει στο τέλος της. Ενώ προσπαθούσα να πνίξω την αίσθηση ζήλιας και αποστροφής που με κυρίευσε ξαφνικά στη σκέψη πως αυτή η Samantha ή οποιαδήποτε άλλη κοπέλα είχε ακόμα τη θέληση να ενοχλεί τον Harry, η φωνή του Harry ήχησε απότομα μέσα στο ήσυχο πριν δωμάτιό μου και με έβγαλε έξω από τον νοερό κόσμο των φαντασιώσεών μου.
"Θα το αφήσεις να δονείται; Με ενοχλεί."
Και ήταν εκείνη ακριβώς η στιγμή που συνειδητοποίησα πως δεν ήταν η συσκευή του που τον ειδοποιούσε για απανωτά μηνύματα αλλά η δική μου. Μα ποιος θα μπορούσε να μου στέλνει μηνύματα; Αν είναι η Jess... Σκέφτηκα και με μια απαλή κίνηση το χέρι μου δέχτηκε πρόθυμα το κράτημα του Harry που με διέκοψε από την προθυμία μου να απαντήσω στα πολλαπλά μηνύματα που βομβάρδιζαν το κινητό μου.
"Αν είναι η Jess μπορείς να μου δώσεις το κινητό σου και θα φροντίσω αυτή να είναι η τελευταία φορά που μας ενοχλεί και μας διακόπτει." Απάντησε στις σκέψεις μου ο Harry και το πρόσωπό μου πλέον στοιχημάτιζα πως καθρέφτιζε το χρώμα μιας ντομάτας ή οποιουδήποτε κόκκινου φρούτου.
