"Για μένα άλλος είναι ο αληθινός νικητής απόψε μωρό μου."
Στο άκουσμα αυτής της φράσης, ένα διαπεραστικό ρίγος έκανε την εμφάνισή του και προτού εκμεταλλευτώ την ευκαιρία να το επιτρέψω να με κατακλύσει, τα χέρια του Harry μπλέχτηκαν με τα δικά μου, με τον αντίχειρά του να δημιουργεί μικρούς και γρήγορους κύκλους στην επιφάνεια της παλάμης μου. Μία ασήμαντη και αδιάφορη κίνηση που η επιρροή της ωστόσο ήταν κάτι παραπάνω από κομβική και σπουδαία για μένα.
Δεν είχα αποφασίσει ακόμη εάν αυτό που διαδραματιζόταν στον σκοτεινό χώρο του δωματίου μου με πρωταγωνιστές εμένα και τον Harry αντανακλούσε την πραγματικότητα ή ήταν ένα πολλοστό κατασκεύασμα της ζωηρής φαντασίας μου. Αυτό που γνώριζα με βεβαιότητα ωστόσο ήταν πως δεν είχα καμία πρόθεση να το αφήσω να ξεγλυστρήσει και να χαθεί στα άγνωστα μέρη του μυαλού μου αλλά να το απολαύσω και να το αποτυπώσω στα βάθη της ψυχής. Κάτι όμως, που χάρη στο βάναυσο ταλέντο των σκέψεών μου να με βασανίζουν ακόμα και στις πιο ακατάλληλες στιγμές, θα χρειαζόταν πολλές προσπάθειες να πραγματοποιηθεί.
Ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας τόσο τρυφερής στιγμής, που φάνταζε σα να ξεπήδησε από το αγαπημένο μου μυθιστόρημα και ξεκίνησε να λαμβάνει πραγματική υπόσταση, εγώ εξακολουθούσα να δημιουργώ σενάρια τα οποία τοποθετούσαν τον Harry στη θέση ενός αγοριού που κυνηγούσε απλά την καλοπέραση και την σωματική του ικανοποίηση καθώς ο ίδιος πλέον χάιδευε με μεγάλη ευχέρεια τον αριστερό μου ώμο. Απορροφημένη από το μεταξένιο του χάδι, δεν αποδείχτηκα αρκετά επιτυχής στο να κρατήσω τις σκέψεις μου μυστικές και το στόμα μου με πρόδωσε δίχως δισταγμό.
"Το εννοούσες αυτό που είπες πριν; Ειλικρινά θεωρείς τον εαυτό σου νικητή απόψε;" ξεστόμισα και ήταν η δική μου σειρά αυτή τη φορά να του προσφέρω ένα δείγμα της έλξης που ένιωθα προς το πρόσωπό του με ένα απλό πέρασμα του χεριού μου ανάμεσα από τα μαλλιά του.
"Γιατί επιμένεις να έχεις αμφιβολίες για μένα; Ούτε εγώ το βρίσκω εξαιρετικά εύκολο να εκφράζομαι μπροστά σε άτομα με τόση ελευθερία και άνεση αλλά μαζί σου είναι το μόνο πράγμα που καταφέρνω." Αναστέναξε στο τέλος της πρότασής του και εκείνη ακριβώς τη στιγμή ένιωσα σα να κατέστρεψα μονομιάς όλη την χαλαρότητα και φυσικότητα που μας είχε περιτυλίξει.
"Συγγνώμη αν σε προσέβαλε η σκέψη μου αλλά έχω την κατάρα να υπεραναλύω και να φιλτράρω ό,τι μου συμβαίνει και όσα άτομα αποφασίζουν να μεταπηδήσουν στον κύκλο μου." Απάντησα ειλικρινά και δίχως να χάσω την ευκαιρία, άλλαξα την προηγούμενη θέση μου που με ήθελε πάνω στο στέρνο του Harry, και αποπειράθηκα να επιτρέψω την απόσταση να εισβάλλει στον χώρο πριν νιώσω το άγγιγμα του Harry να με αποτρέπει.
