paasa ;; kim sihun [✓]

40.

"pasensya ka na, sa mga kathang isip kong ito."

karylle's

nagulantang ako sa alarm ng cellphone ko.

napatingin ako sa gilid ko para makita kung may sihun at nyxiel ba,

pero wala.

tangina, panaginip at kathang isip ko lang ang lahat.

napatingin ako sa notebook ko, nakita ko lahat ng chapters ng sinusulat kong libro.

napagtrip-an lang pala namin ni nyxiel lahat. pero may sihun, may eunsang, may midam,

pero tangina, ang hirap nilang abutin.

ang hirap.. to the point na hindi naman nila kami kilala.

kathang isip lang namin sila. panaginip lang pala. nakatulog pala ako habang ginagawa ko ang last chapter.

sihun? eunsang? midam? they are the boys who are competing for the rank 1 sa ibang university.

they are popular. hindi nila kami kilala.

pero ayon, tangina nabaliw kami ni nyxiel sa kanila. kaya ayon.. we started to imagine things.

naaawa ako kay eunsang, pinahirapan ko pala siya dito sa librong 'to.

si sihun? ginawa ko pala siyang paasa.

si midam? tangina habol pala ako ng habol sa kaniya...

i remember nyxiel, saying that,

"putcha kang paasa ka!! mamatay ka ng haup ka!!"

in front of me, 'yun pala... binabasa niya 'tong libro ko.

same goes with me, i was reading her book, camera.

ang lungkot lang, pero ayos lang.

we have dohyon and dongpyo in our lives now.

kathang isip man lang ang lahat, panaginip man lang ang lahat..

nothing can change the fact that,

i made kim sihun a paasa,

and i made nyxiel yoon fell for a paasa.

and dito nagtatapos lahat.

- THE END -