🌧️🌧️🌧️
Çocuklar evlerine dağıldığında nasıl evden çıkabileceğimi düşünüyordum.
Doğum günüm...
Doğum günüm pekte normal geçmemişti.
Okul bittikten 1 saat sonra bizim eve gelmişlerdi. Pasta hazır, annemin bizim için yaptığı çörekler ve mini kekler hazırdı. Hepimiz masaya doluşmuş saçma mum üfleme merasiminden sonra karnımızı tıka basa doyurmuştuk.
Tabu oynamıştık. Eşim Yoongi olduğu için zor anlar geçirdiğimi söyleyebilirdim.Anlatamıyor ama anlamayınca da ebeme sövüyor. Yani ben gözlerinden bunu anlamıştım. Belki fazla iyimserimdir.Kimbilir ne yaratıcı küfürleri zihninden yüzüme vurmuştur.
Ehh sonuç olarak Yoongi ile sonuncu olmuştuk. Jungkook ve Taehyung ise birinci olmuştu. Birinci olan takım sonuncuya ceza vereceği için Yoongi yanımda kudurmuştu resmen.
"Senin yüzünden."
"Bir odaklanamadın."
"Seni benimle takım yapan şansıma..."
Bu gibi kibar cümleleri fısır fısır ortama bırakırken içimden ya sabır çekiyordum.
Tae karşı koltukta sinsi sinsi ikimize bakarken kollarımı göğsümde birleştirip onları izliyordum.
Jungkook yüzümüze bakmadan Tae'ye durmadan bir şeyler fısıldarken oflayarak Yoongi'ye döndüm.
Bence kapamalıydı çenesini. Ama ben de ölmemeliydim. Bu yüzden bunu sadece içimden geçirdim ve kötü bakışlarımı ona göndermeye devam ettim.
Bir anda bana dönünde kısık gözlerimi açarak gülümsedim.
"Ateşe tutarım kızım seni.Zaten asabım bozuk."
Vıyvıyvıyvıy.
"Son soruda..."
Ellerimi kaldırarak onu durdurdum.
"Tanrı belamı versin Yoongi. Tamam mı? Hepsi benim yüzümden. Umarım hayatım boyunca Tabudaki başarısızlığımın cezasını çekerim hatta-"
Kaşları çatılmış suratıyla alnıma fiske attı.
"Kapa çeneni Haru."
Peki.
En sonunda ikili bize döndüğünde alnımı tutarak onlara odaklandım.
"Cezanız..."
Yoongi oflarken Tae ona baktı. Yoongi'den aldığı güzel(!) bakışların etkisiyle cümlesini tamamladı.
Ben ise cezamı çekeyim de saat gelsin de içimdeki merakı söndüreyim kafasındaydım.
"Hun ajusshi bizim mahallede dükkan açacak ya."
Yoongi ile birbirimize baktığımızda o da olayın bizi nereye savuracağınu merak ettiğini anladım.
Tekrar önümüze döndüğümüzde ise Jungkook ve Tae'nin sırıtışı ardından gelen cümle ile şok olmuştuk.
Siktir.
☁️☁️☁️
Elimdeki boya kutusuyla şaheserimize baktım. Yüzümü buruşturdum. Bunu ben dışında biri yapmış olsaydı gülme krizine girerdim. Keşke Yoongi ile kaybetmeseydik çünkü başımız fena halde belaya girecek gibi duruyordu.
Jimin anıra anıra gülerken diğerleri de onun kadar olmasa da kahkaha atıyordu. Jungkook yerde yuvarlanarak konuma gelmişti.
Ona şaşkınlıkla baktım. Normalde benim yanımda böyle aşırı tepkiler vermezdi. Uzun zamandır. Yoksa her zaman o şu an yokuş aşağı yuvarlanacak konuma gelmiş Jeon beyin yoksunu Jungkooktu.
