▶️29

653 56 83
                                    

🌧️🌧️🌧️

"Al bakalım."

Uzattığı elmalı sodayı aldığımda o da yanımdaki yerini almıştı.

"Sıcak çikolatayı tercih etmeliydin."dedi gözleri yağmurun habercisi bulutlara daldığında.

Elmalı sodamdan bir yudum aldım. Soğuk her zaman beni özgür hissedirirdi. Tenimi gıdıklayan yağmur damlaları, üstüme esen soğuk hava dalgası aklımda ne varsa vücudumda esip geçerken alıp götürürdü.

Severdim, yağmurdan sonraki toprak kokusunu. Tenimde bıraktığı nemli dokusunu.

Jimin öyle değildi.

Belki de rüzgarın bile aklındaki düşünceleri ondan koparamamasındandı. Belki de...sıcak daha çekici geliyordu soğukla kıyaslandığında.

Fakat, her zamankine kıyasla dudaklarındaki gülümseme onun bile içini ısıtamamıştı ne yazık ki.

Oysa ben sadece unutmak istiyordum. Eskisi gibi soğuğa bırakmak istiyordum hem bedenimi hem düşüncelerimi. Ne yazık ki bu sefer rüzgar bile etkili olmamıştı, bu karanlık düşüncelerime.

Bencilce, artık adını bile anmasınlar isterken içimdeki küçük Haru beni silkelemeye çalışıyordu.

O senin çocukluk arkadaşın.

Ne kadar kaçarsan kaç, bir gün çocukluk ve gençlik fotoğraflarında hep o yüzü göreceksin, asla unutamayacaksın.

Derin bir iç çektiğinde gözlerinin odağının bende olduğunu gözlerimi ona çevirdiğim zaman görmüştüm.

Anlamış gibi bakıyordu. Belki de sadece anlayışlıydı.

Boğazımı hafifçe temizlediğimde sodamdan bir yudum daha almak için yeltendim.

Jimin buharı tüten sıcak çikolatasını dolgun dudaklarını büzüştürmüş, üflüyordu. Hırkanın ucunu öyle bir çekmişti ki ellerine birazdan sıcak çikolataya pekte havalı olmayan bir dalış gerçekleştirebilirlerdi.

Bu haline gülmek istesem de yapamadım.

Madem konuşacaktık.Hemen konuşmalı ve bir daha bu konuyu açmamalıydık.

Tanrı aşkına, ne istiyordum ki ben?

Bir yandan gitsin isterken bir yandan kalmasını istiyordum, onlar için.

Benim yüzümden her şeyi silip atmaları üzerimde bir yük olmuştu sanki.

"Kafandan geçenleri o kadar iyi biliyorum ki?"

"Ne geçiyormuş?"

Jimin elindeki sıcak çikolatayı ortamıza koydu ve ayaklarını banka çekerek bağdaş kurdu.

"Haru, insanların ne düşündüğüne bu kadar takarsan, hata yaparsın."

Konuşmama izin vermeden devam etti.

"Kesme sözümü lütfen."

Başımla onay verdim. Onun da biriktirmişlikleri vardı, anlamıştım.

"Ortaokulda Jungkook'dan hoşlanıyordun, değil mi?"

Gözlerim şaşkınlıkla açılırken bunu nasıl bilebileceğini sorguluyordum. İmkansızdı. Bırak dilime almayı yazmamıştım bile.

Küçük bir kahkaha attığında bank mı sallanmıştı yoksa bu benim tamamen çalkantılı hislerimin bedenime vuruşu muydu, emin olmamıştım.

"Hadi ama..."

Kapşonlu¹•JJKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin