Britt (1)

382 9 3
                                        

Britt POV - (meeting Franki)

Another day passed. I sighed heavenly.

I'm about to leave the gym after practice when I noticed someone. Nakatalikod siya sakin habang nagmamap ng sahig.

"Hey." I said and the girl screamed like a dolphin. I laughed so hard. How can a person scream like a dolphin.

"you scared me!" she said in her high volume pitch. She's too loud but cute.

"I'm sorry,  you need some help?" she looked surprised and cute.

"you will help me?" she looked confused and cute.

Wait,  why do I keep saying she's cute.

But,  honestly she's cute.

"you got light brown eyes". I said while I'm in deep gaze into her eyes.

I look away quickly, shit. Ano bang pinagsasabi ko at ginagawa ko.

"I will help" I grab the map from her hand.  She still looked suprised.

"What?" she can't believe I'm helping her.

I drop my things and map the floor.

"I'm sorry,  I'm not used to it". She's smiling in disbelief. And I found myself smiling back.

Kwenento niya sakin yung experience niya sa dati niyang university,  sanay daw siyang lalong dinudumihan ng mga varsity player yung floor pag naglilinis siya at wala yung coach. Madalas may bubble gum sa bola na nililinisan niya after ng practice.

"That's rude". She laughed with my comment. I like to hear it.  It can bring lights into the dark city.

We continued cleaning. I learned that she just move in here last month. They owned small store in the town and she's taking up mascom.

"You know, I can help you again by tom." di parin siya makapaniwala,  kahit ako rin di rin ako makapaniwala,  I'm not used to this but I already like to be with her. Magaan siya kausap.

"No need. I'm fine." pagtanggi niya.

"I insist."

Naglalakad na kami palabas ng gym ng maisipan ko siyang yayain kumain ng dinner. Nakakapanibago,  gusto ko pa siyang makasama ng matagal.

"I want to treat you dinner." ayan nanaman siya sa pagiging cute niya,  halata sa mukha niyang di siya makapaniwala sa ginagawa ko.  Asking her for a dinner, no.  It's more like a demand.

"Wag na,  okay lang." pagtanggi niya.

"Again, I insist".

"I want to say no." natatawang sabi niya.

Lalong lumalabas yung ganda ng mata niya tuwing tumatawa siya.  And I feel something new.

"But,  You can't to me." I demanded.

Habang kumakain lalo ko siyang nakikilala, in just 1 night. Nakita ko na siya kung paano matawa, mapangiti at magulat. And my summary for this night is,  she's too soft.

----
In the next day, 1st time kong maexcite matapos yung practice namin.

"That's all for today." sabi ko sa team mate ko, dahil wala yung coach namin for 1 week ako ang nakaassign sa practice since ako naman yung rookie sa team.

"Himala." sabi ni Kylie, napansin ko ding nagtataka yung mga team mate ko.

Ngumiti lang ako kay Kylie habang hinihintay makaalis silang lahat.

Madalas 5-6 hrs yung nirerequest ko sa coach namin sa practice, wala naman kasi akong ginagawa pag-uwi at isa pa,  I love playing volleyball kahit hanggang sa maubos yung buong lakas ko.

13 REASONS WHYWhere stories live. Discover now