13 REASONS WHY

Clairen (1)

Clairen POV 

"This will be the last!" I heard my father shouting.

"I will never use anything again." he continued.

"Promise".

"I don't know what to do with you anymore". My mom shouted back. I hate to hear her crying.

They saw me walking from front door to my room.

Sanay na ako, wala ng bago, madalas naman sila mag-away sa bagay na hindi ko rin alam kung saan. Sobrang busy ko sa modeling, sa career na to ko lang nabubuhos lahat ng stress ko.

*manager calling

"Hello." I answered.

"Congrats, I got another project for you."
napalundag ako sa saya ng marinig ko yun, at alam kong sobrang saya din ng manager ko sakin. Modeling is my life now. Dito lang talaga ako nagiging masaya. Sobrang thankful ako dahil may manager akong masipag maghanap ng project para sakin.

"Tom. 7am, no need to bring anything, I got you." sobrang bless ko talaga sakanya.

"You are the best of all, thank you so much Jane."

----

"That's all for today. Thanks for working with us". Sabi ng photographer namin sa shoot.

Nagpaalam na ako agad sa manager ko dahil may class pa ako ng 9am. 8:30 pa naman ngayon, tapos heto na nga nalintikan na ako sa Prof. Ko sa communication skill, 2 days na akong di nakakapasok dahil madalas 7am shoot namin.

*text from My Communication Skill Prof.*

-Clairen, I need to see you in faculty office.

Malapit na ako sa faculty ng mapansin ko si Britt sa may tapat ng pinto.
She's fucking sexy. Damn Britt.

"Hey" bati ko sakanya, she just smirked and walked away.

Fuck. Ganun nalang yun? After that night, that pleasure night! Sarap burahin ng ngiti niya. Badass playgirl!

Bakit ba ako nagagalit, alam ko naman na playgirl siya, bakit kasi pinatulan ko siya!Suway ko sa sarili ko.

"Clairen." tawag sakin ng Prof. Ko, pumasok ako sa faculty.

"I can't tolerate ur tardiness anymore, come to my class, I can't give you special quiz para lang makabawi sa grades. " sermon sakin ng Prof. Ko.

Kaya ko naman kunin ulit yung subject na yun sa next semester kaso gusto ko narin talaga makapagtapos, para malaya na ako sa modeling career ko.

Habang naglalakad palabas ng gate.

"I kinda miss you". Someone grabbed me. At alam ko na kung sino yun, sino pa ba, edi yung malanding babae dito sa campus.

"Britt." halos makiliti ako sa yakap niya, di ako makatanggi, diko siya mapigilan, napakamarupok ko.

"I like the way you say my name, but I like it more when you moan it. Do u want some drinks?" pang-aakit niya. Kaasar naman tong babaeng to. Hirap tanggihan.

"I still have class. I can't." inaakit nanaman niya ako, the way she looked at me.

"Dinner." dugtong ko sakanya. Mukhang di niya nagustuhan yung sinabi ko dahil nag iba yung facial expression niya.

"I have to go." nawala siya sa mood ng ganun ganun nalang, ano ba problema non!

May dalawa pa akong subject pero bahala na si batman. Hinabol ko si Britt. Hinala ko siya hanggang sa makalabas ng gate.