I Love That Dare

Is This Real?

Luke's P.O.V

"Buti dito nyo sya dinala kasi mas maaasikaso namin sya ng mabuti."sabi ni tita Ana, mommy Mich."Don't worry high fever lang to but we have to look at her every two hours para hindi sya mapasukan ng ibang viruses sa katawan because now,her body is weak and after an hour darating na yung dad nya from meeting."dagdag pa nya ulit.Nagtanguhan kaming tatlo ng biglang bumukas yung pinto,si Mich at Mac ang dumating.

"Hi mum,hi guys,how is she?"tanong nya habang nakipagbeso sa mama nya,lumapit sya sa tabi ni Mads.

"She's fine but we have to take care of her from viruses, her body is weak, she need to rest maybe one week syang maco-confine dito."sagot ulit ni tita."And Mich, explain that later."sabay turo sa braso ni Mich na may bandage,di naman mukhang galit si tita Ana, mukha lang irritated.

"Owkeyyy mum."

Madison's P.O.V

Bakit ganon,ang baho!amoy gamot!pinilit kung igalaw yung katawan ko pero di ko maigalaw,nanghihina pa din ako.

"Ikaw kaya ilagay ko sa kabaong!"sigaw ni Mich, 'sino kaaway nito?'

"Eto naman,joke nga lang eh,Mac tingnan mo girlfriend mo oh."sumbong ni Nitesh.'What!?sila na ni Mac?! parang ang bilis naman yata?'

"Excuse me,hindi pa kami noh!"depensa ni Mich.'Ah,kala ko-"

"Hay,pwede ba magsitigil na kayo?ang iingay nyo may tulog oh."saway ni Luke.'Ok,andito din sya?miss ko na sya.'  T___T

Luke's P.O.V

2 days nang nakaconfine sa hospital si Maddy, hindi pa din sya nagigising.

*phone ringing *

"Hello?.....ok I'll be there."si Mads gising na daw.Mas lako ko pang binilisan yung pagdadrive ko,excited na ako na makita sya ulit.

Agad akong nagpark,paglabas ko ng kotse ay nagtungo agad ako sa elevator.Pagkalabas ko ng elevator,nakita ko yung apat sa labas ng room ni Maddy.'Anong nangyare?'bigla akong kinabahan kaya binilisan ko pa yung paglalakad ko,padating ko sa tapat nila,yumuko silang lahat.'ok,this is not good, anong nangyare kay Mads?'

"A-anong nangyare?"kinakabahan kong tanong.Walang sumagot,nakayuko pa din sila at halatang malungkot.

"May nangyare bang masama?"tanong ko ulit.Lumapit si Mac and he tapped my shoulder.

"Dude,pasok ka na lang sa loob,I'm sorry Luke."Then nakita ko si Mich na umiiyak na.'Ano ang ibig sabihin nito?' pinihit ko ang door nob at dahan dahan yung binuksan.Nalaglag yung panga ko sa nakita ko,isang puting kumot na nakatakip sa buong katawan ng isang tao.'This is not happening, no,no,' pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko habang unti unti akong humahakbang papalapit sa kinaroroonan ng katawan.'This is not Mads right?'

Naramdaman ko na lang na umaagos na yung mga luha ko sa pisngi ko.

"Mads."tawag ko ng nasa harapan na nya ako.

Walang response.

"Mads wake up."tawag ko ulit.

No response.

Naging blurred na yung vision ko.Parang hinagisan ng 100 granada yung puso ko at para yung naging pulbura.Ang sakit,ang sakit sakit,bakit lahat na lang ng minamahal ko kinukuha saken?bakit si Madison pa?napaupo ako sa gilid ng bed nya at humagulhol.

Wala na si Mads, ang babaeng minahal ko ng isang iglap,isang iglap ding nawala saken.

Tumayo ako at hinawakan yung kamay nya na unti unti ng nanlalamig.Hinalikan ko yung kamay nya habang ang mga luha ko ay patuloy na umaagos.HOPELESS, yun ang naramdaman ko,sayang.

"Mads, I'll miss you."

------------------------------------This was short at mejo matagal ang UD ko,busy po kasi ako,sorry for making you wait kung naghihintay man kayo ^__^ Lol's

btw,totoo ba yon?wala na si Mads? di ko alam kung bakit ganito UD ko pero malalaman nyo yan sa next chapter,so keep reading,voting and also do comments ^_____^ and don't forget to follow me.

Thanks a lot ^_^