I Love That Dare

I'm here

Madison's P.O.V

@clinic

"Sige po thank you po."paalam ko sa nurse at inakay si Mich palabas.

"Thanks Mich, parang kumukulo pa yung coffee kanina,humanda sya saken kapag nakita ko sya."galit nyang sabi.

"Bestie relax ka lang,oh ito na yung ointment at cream para jan sa paso mo tapos mamayang tanghali papalitan na natin yanh bandage mo."sabi ko sa kanya,inabot yung cream at ointment sa kanya,pagkakuha nya nun niyakap nya ako pero itinaas nya yung kanang braso nya para hindi masagi yung paso nya.

"Thanks best."bulong nya saken,napangiti ako at niyakap ko din sya ng mahigpit pero nawala din yung ngiti ko ng maalala ko na ako ang dahilan kung bakit sya nasaktan.'Hindi na ako papayag na masaktan ka Bestie or kahit na sino sa mga kaibigan ko.'niyakap ko sya lalo ng mahigpit.

"Ah,be-bestie,d-di nako maka-makahinga."reklamo ni Mich, natawa ako at humiwalay sa kanya.

"Sorry, tara na,late na tayo na 20 minutes eh."yaya ko sa kanya,nagalakad na kami sa hallway at umakyat kami sa hagdan.

"Don't worry,we had a valid reason kung bakit tayo late sa first subject naten."pumasok kami sa room,naggreet kami sa classmate at teacher namin then nagsorry kami at sinabi kung ano ang excuse namin.Pinaupo kami ng teacher namin,andun na sila Luke, nakita ko din si Jessy na naka-smirk, tumingin ako sa kay luke and he gave me a look na 'Anyare?'Umupo na ako at di ko sya pinapansin the whole hour,binabato nya ako ng papel,kinukublit,sinisitsitan at kung ano-anu pa para magpapansin pero di ko sya pinapansin.

*kriiiiiiinnnnnnngggg!*

Mabilis akong lumabas ng room para iwasan sila Luke at alam ko,tuwang tuwa si Jessy. Nilabas ko yung phone at nagtext kay Mich na may hihiramin lang ako na book sa library.Dumaan ako sa Locker ko at binalik yung mga books na ginamit namin sa first subject,pagkasara ko lumakad na ako papuntang library pero may humablot sa braso ko at tinulak ako sa wall.'Putek!sino ba tong-Luke?!'

"Bakit mo nanaman ako iniiwasan ha?ano nanaman ang dahilan mo?"pagalit nyang tanong.

"Pwede ba bitiwan mo ako!una sa lahat wag na wag mo ako hahawakan,ikalawa layuan mo ako,pangatlo eh ano ngayon kung iniwasan kita!"pasigaw kong sagot,pinagtitinginan kami ng mga studyante na dagdadaanan sa harapan namin.'ok nakakahiya na,pero I don't care,naiinis nako sa kanya at isa pa,way to para lumayo na sya saken.'

Tiningnan nya ako ng masama at nagtatagis na ang mga bagang nya.

"Kahapon ok na tayo,pinayagan mo na ako manligaw sayo pero ngayon iniiwasan mo na ako,ano bang problema mo?"tanong nya ulit.

"Ikaw ang problema Luke, we're not meant to be,so please stay away from me."mahinahon kung sagot pero di sya nagsalita at tinitigan nya lang ako ng mapait."At narealize ko na,na hindi kita mahal Luke, akala ko mahal kita pero hindi pala,bye."napapikit ako at pinipigilan kong umiyak,tiningnan ko sya,he was speechless at makikita mo ang lungkot at hurt sa mga mata nya,tumakbo na ako palayo at iniwan syang nakatulala.

Parang tinitira ng shot gun yung puso ko,ang sakit ng ginawa ko pero kailangan ko yun gawin,I hate my life, bakit parang wala akong freedom sa mundong to?bakit parang ayaw akong pasayahin ni God,did I do something worst para maging miserable ang buhay ko?para san pa at nabuhay ako?!