Ang Classmate
Im Leonardo Capili isang student nang UP diliman magaling sa Art at mahusay mag drawing ayun hindi naman sa mayabang ako pero ang moto ko di naniniwala sa nilalang nang paligid like a mananangal aswang or else na lamang lupa sa tuwing yung mga kasamahan ko nag kukuwento nang ganun lagi kung binibiro katulad nalang nang lamang lupa na words sabi ko sa biro ko bakit ang seboyas kamote at gabi diba lamang lupa yun.
so tawanan naman ang mga kaibigan ko pero may isa akung ka-school mate na ewan ko kasi nawe-weirduhan ako.
sa tuwing nagbibiruan kami lagi siyang masama kung makatingin yung para bang hindi siya sang-ayon sa mga biro ko so talagang nagdududa ako sa pagkatao niya.
kaya nang gabing sabay sabay kaming umuwi nang gabing iyun ay naisipan kung sundan siya noong una panay tingin siya sa paligid at ako namay di niya makita kasi sa panay tingin niya nagtatago ako sa mga likuran nang Puno.
nang nagulat nalang ako nang pagtingin ko uli sa kanya bigla nalang siya nawala at bigla pang lumakas ang hangin sa takot ko tumakbo agad ako papalayo at sumakay nang Trycecle .
nang makauwi ako iniisip ko parin noon kung anong nangyari sa classmate ko nayun kasi bigla ba naman nawala nang ganung kabilis so talagang ewan ko kung ano nangyayari.
kaya nang mahiga ako sa kuwarto ko malalim na malalim ang iniisip ko kasi talagang di ako maka-move on sa nakita ko kaya sa gustuhin ko mang matulog diko magawa nang maya maya bigla ba namang namatay ang ilaw at ang lakas nang hangin sabay pang bumukas ang bintana ko sa kuwarto
sa takot nagtalukbong ako nang kumot Akward man isipin pero sino ba naman di matatakot sa ganung sitwasyon so talagang takot na takot ako
nang maya maya nalang kitang kita ko sa liwanag nang kumot ko namay pumapasok sa bintana sa pag-aakalang magnanakaw nilabas ko yung dalawang mata ko sa
kinumutan ko at palihim akung tumitingin nang may kamay na lumipad papalapit saaken di man sa namamalik mata ako pero totoo lahat yun kasabay panang isang mata na nakatingin saaken nang masama at naglilisik ito na namumula ang mata
sa sobrang takot pinilit kung makatulog pero sa pagtulog ko pala isang pananakot din ang mangyayari kasi hinahabol daw kami nang pamilya ko na isang mamatay tao at ang bunso kung kapatid na baby ang hawak ko nang tumatakbo ako nang papalakolin na sana ako sa di inaasahan nagising ako noon na nanginginig ang buo kung katawan.kaya napaupo ako noon sa kama ko inisip ko napanaginip pala yun pero nang simulan ko uli mahiga at lumingon ako sa gilidan ko nakita ko ang mga mata at buong mukha nang lalake na nakita ko rin sa panaginip ko nakakatakot siya duguan ang mukha at talagang harap harapan pa kaming nagtitigan nang mata niya na naglilisik.
kinabukasan nang magising ako para na akung wala sa sarili nang araw na iyun pumasok ako sa UP nang magulo ang buhok at nanginginig sa lamig kahit sobrang maaraw naman non ni pawis walang dumapo saaken maghapon at lahat tinatanong kung anong nang yayari saaken .di naman ako makasagot sa kanila nang lumapit saaken ang isa sa mga kaibigan ko at sa kanya ko sinabi ang nangyari na sinundan ko kahapon ang classmate namin.anong classmate may sinundan kaba isang gulat
na sagot niya saaken.kaya pala kahapon para kang ewan na lumiko nang tutunguhan.sambit niya na nagpakilabot pa sa balahibo ko
so wala akung sinundan kahapon na nakita niyo tanong kong seryoso .wala nga ! at inuulit ko mag-isa kalang na lumiko nang tinunguhan non pagpapaalala niya
pero ilang araw ko na siya na kakasama tanong ko sa sarili ko non na nagpakabado talaga saaken kaya simula nang maranasan ko yun di naako nagkakaibagan kaht kanino parang ayaw ko nang magtiwala na iba na pala ang kinakaibigan mo at classmate mo.''
.
The End-
PAALALA: lahat po nang nasa kuwento ay katutuhanan may mga dinagdag na pangyayari pero totoo itong lahat
