Bana yaklaşıyordu. Ne yapmalıyım diye düşünürken, kendimi geriye atmaya çalıştım ama bir türlü yapamadım. Onun, o şebek bakışı, eşsiz dudaklarında ki gülümseyişi beni benden alıp götürüyodu.
Bana yıllar gibi gelen bir süre sonra o eşsiz dudakları ince duklarımla buluşunca kendimi salıverdim ve beni kuçağına oturtup öpüşmeye devam ettik. Biliyorum çok hızlı oldu ama ne yapabilirim? Sonunda kendimi geri çekmeyi başardım ve ona soru sordum o beni öpmeye çalışırken.
"Sen beni öptün ama üzgünüm ben yapamam seninle daha yeni tan-" derken sözümü kesip beni öpmeye başladı ve bu sefer o durdu.
"Evet yeni tanıştık ama seni gördüğümden beri bu anı hayal ediyordum... bu öpüşmeyi." dedi ve tekrar öpüşmeye başladık...
****
"Stiles kızı konuşturabilir belki, o akılı ne yapacağını iyibilir." Kahverengi sert çocuk düşünceli bakışlarını siyahi patronuna çevirdi.
"Bilmiyorum Scott. Kızı nasıl kandırabilir ki?" Adam sessizce çocuğun gözlerine bakarak sormuştu bu soruyu. Çocuk derin bir nefes alarak bedenini dikleştirdi ve ağzını araladı,
"Bende bilmiyorum ama ona güveniyorum."
****
Stiles'la en sonunda öpüşmeyi bırakmıştık. Ayağa kalktım ve duvarlarına baktım çok şey vardı. Bazı suçlamalar, cinayet resimleri, insanların ve hayvanların bedenleri. Haber makaleleri ve benzeri şeyler vardı. Nedeni de babasının 'Sheriff' olduğundan olabilirdi.
"Sanırım duvarları sevdin....Hey o benim gömleğim mi?"dedi gülerek. Yüzü aşırı derecede çok güzeldi.
"Evet senin gömleğin. tişörtümü ne yaptıysam bulamadım bende bunu giydim. Sorun olmaz di-"derken gözlerim karardı ve başımı bir yere vurduğumu hissettim. En son duyduklarım ise Stiles'in endişeli bağrışlarıydı.
"Sandy! Sandy!"
Bayılmıştım. Nöbet geçiriyordum ama bu nasıl oldu? 2 yıldır hiç nöbet geçirmemiştim, doktorlar da bir daha fena şekilde hasta olmadığım sürece bayılmayacağımı onaylamıştı. Derken Stiles'ın biriyle konuştuğunu duydum,
"Hayır. Sadece duvara bakıyodu birden bayılıp düştü ne olduğunu anlamadım."dedi Stiles endişeli bir şekilde.
"Onun üstümdeki gömlek senin değil mi?" dedi bir kız sesi.
"Şey...Aaaaa...Mımmm." diyerek öksürdü,
"Evet, benim" dedi Stiles değişik bir şekilde.
Hızlıca gözlerimi açtım ve ellerimi iki yanıma koyarak hızlıca yattığım yerden kalktım.
"Aaa! Stiles! Şunu engeller misin, lütfen?"dedi başka bir kız ama umursamadım.
Orada ben bile ne yaptığımı anlamadım ama sadece kendimi korumak isteğiyle o bıçakları kontrol ettiğimi anlamışlardı ki Stiles'ın sesi beni kendime getirdi.
"Sandy bırak şu bıçakları, lütfen sana zarar vermeyeceğiz."dedi Stiles bana yavaşça yaklaşırken.
"Bana ne oluyor?"dediğim sırada sırtımda hissettiğim ani bir acıyla inledim. Başımı yavaşça arkaya çevirdiğimde, tanımadığım biri sırtıma pençelerini geçirmişti.
Hızlıca, bir şekilde kendimi toparlayıp onu geri teptim. Ona baktığımda gözleri şaşkınlıkla açılmıştı. Elimi hareket ettirdiğimde inleyerek dizlerinin üzerine çöktü. Yerde kıvranarak uzanırken, Stiles'ın bağırmasıyla kafamı aniden oraya çevirdim.
"Sandy! Yardım et lütfen!"diye bağırdı. Arkasında boğazına bıçak saplayaçak bir siyahi adam gördüm yavaşça, iğrenç bir sakinlikle konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
|BAŞLANGIÇ|•DÜZENLENİYOR•
De TodoBu bir başlangıçtı. Her şeyin başlangıcı. Savaşın başlangıcı. Yeni aşkların başlangıcı. Yeni arkadaşlıkların başlangıçları. Yeni her şeyin başlangıcı. Ve geri dönüş yok. Tek kurtuluş, ölüm.
