|BAŞLANGIÇ|•DÜZENLENİYOR•

21.Bölüm|Başlangıç|

Uyandığımda bendim. Yaşasın benim. Ama bir hastane odasındayım. Beyaz duvarlar sanki üzerime geliyormuş gibi hissediyorum. En önemlisi ise yanımdaki koltukta horlayan birisinin olması. Jeremy...

"Uyanmışsın"dedi içeriye giren Alex. Ondan nefret ediyorum...

"Git buradan seni aşağalık herif. Piç. Orospu çocuğu-"derken araya başka bir ses girdi.

"Woww. Sakin ol. Ve sende git buradan. Piç herif"dedi Jeremy. Seni seviyorum ya. Arkadaş olarak tabii.

"Bak ben sadece özür dilemek için geldim. Yaptıklarım için gerçekten özür dilerim"dedi. Nah affederim seni! Piç kurusu.

"Sik-tir-git. Tamam mı?"dedim kelimelerin üzerine basa basa. Kapıyı açıp çıktı. Oh be!

"Sen iyi misin?"diye sordu Jerry. Güzel takma isim.(Bazı arkilerim bilir :D)

"İyiyim. Ne zamandan beri uyuyorum. Ya da baygınım"dedim yerimde doğrulmaya çalışarak.

"2 haftadır baygınsın. Mellody içinden çıktıktan sonra o da bayıldı ama sonraki gün uyandı. Sadece sen uyuyodun veya baygındın. Her ne boksa"

"Sen biliyor musun?" dedim yatakta doğrulmaya çalışarak."Hey! Sen nasıl?"

"Aslında ben bir...-"

"Vampir"dedi arkadaki ses. Niye bağırdığımı açıklıyım;o pencerenin orada duruyorken çok hızlı bir şekilde geldi. Vampirlerin hızı işte.

"Aramıza hoşgeldin Jerry" dedim gülümseyerek.

"Sana tuhaf gelmedi mi?"dedi Stiles. O girdikten sonra herkes girmeye başladı.

"Hayır. Annemde vampirdi" dedim.

"Nasıl. Annende hiç bir tuhaflık yok"dedi Jerry.

"O üvey annem. Babamın diğer karısıydı. Ama daha iyi biri en azından kanımı içmeye çalışmıyor"

"Hımm" demekle yetindi Jerry.

Odaya öküz gibi dalan doktor konuştu:"Hastamızı lütfen rahatsız etmeyelim. Kanında aniden yükselme var. Bu çok tuhaf. Her neyse. Lütfen çıkar mısınız?"dedi.

Of şimdi olamaz. Vampir olamam. Evet annem yani GERÇEK ANNEM (!) vampir olduğundan bende olucam. Ve sanırım Melez olabilirim. Vampir-Büyücü melezi. Tabii lanet kalktıysa.