New York'un Kalbinde

•Maskeli Balo;Koruyucu Melekler•

•Başlamadan önce kısa bir not;Sevdiğiniz sözsüz duygusal bir müziğiniz var ise onunla okumanızı öneririm.. ^.^ •

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Saat gece yarısına gelmişti bile..misafirler yavaş yavaş evlerine ayrılıyordu, gerginlikten çok içtiğim için pekte iyi hissetmiyordum..en son hatırladığım Benjaminin omzuna kafamı bir saniyeliğine gözümü dinlendirmek için yaslayışımdı..

Gözlerimi yavaşça açtığımda tanıyamadığım bir odadaydım..etrafa baktığımda odanın koca bir balkona açıldığını gördüm..içeri gelen serin hava ile beyaz perde havalanmıştı..ayın odayı aydınlatması ile derin nefes alıp kendime geldiğimi hissettim.
Yanıma baktığımda Benjamin üstünü örtmemiş bir şekilde yatıyordu..kapının tıklanma sesi ile hızlıca geri yatıp gözlerimi kapattım.

Benjamin yavaşça doğrulup kapıya doğru yöneldiğinde asıl konuşmayı kaçırmadığımı anlamıştım..

Kapıyı açtığında Victor yavaşça içeri girip sessizce konuşmaya başlamıştı.

"O nasıl?"

"İyi..daha uyanmadı.."

"Balkonda konuşabilir miyiz?"

"Peki.."

İkiside yavaşça balkona çıktıklarında yavaşça doğruldum ve sessizce balkon kapısını örten perdenin arkasına saklandım..yavaşça araladığımda Benjamin ve Victor korkuluklara yaslanmış öylece ormana bakıyordu..

Victor derin nefes alıp sessizce konuşmaya başladı..

"Birbirinize yakışıyorsunuz.."

Benjamin kafasını ona çevirsede Victor yüzüne bakmıyordu..

"Yanılmıyorsam en son ondan nefret ediyor gibiydin.."

Victor hafif gülümsemesi ile kafasını hafifçe kaldırmıştı.

"Hem evet hemde hayır..."

Kısa süreliğine rüzgarın sesi konuşmayı keserken Victor konuşmaya devam ediyordu..

"Ona alışma sürecindeydim..ama sonradan fark ettim ki ona karşı bir teşekkür borçluyum.."

Teşekkür?

Benjamin şaşkınla ona bakıyordu...

"Senin yanında olduğu için..."

"Bizi bana bunu söylemek için mi çağırdın?"

Victor gülümseyerek ormana tekrardan kafasını çevirmişti..saçları rüzgardan dans ediyordu..ay ise ikisini parlatmaya yetiyordu..

"O gün ortadan neden kaybolduğumu merak ediyorsun değil mi?...şöyle anlatayım o zaman..seninle olduğum o geceden sonra..babam ikimizi öğrendi."

Benjamin şaşkınlıkla bakıyordu..

"Babamı biliyorsun..pek tekin bir adam değildi..anneme neler yaptığını ve bana küçükken neler yaptığını biliyorsun...o gece senin kollarından ayrılıp eve gittiğimde bazı şeylerin ters gideceğini biliyordum..ama..ne yazık ki bunu dert etmeyecek kadar mutluydum."

Victor kafasını Benjamine çevirdiğinde gözünden akan yaş ile kalbime bir acı saplanmıştı...

Sesi titreyerek konuşmaya devam ediyordu.