She's The Boss // Seulrene

Chapter Six

IRENE'S POV

Akala ko pipilitin na naman ako ni Seulgi ihatid but nvm siguro may gagawin din siya. Bakit ko ba iniisip yun? Ako naman ang nagsabi na mauuna na ko.

Dumaan muna ako sa locker area para kunin ang iba ko pang gamit. I need to review para sa exams, masyadong mahirap ang med.

I think nakuha ko naman na lahat so, I'll go home na.

Bumaba na ko sa parking area at agad na hinanap ang kotse ko, wala na yung ibang naka-park and dalawa nalang yung kotse dito, car ko at isang van.

I was about to get inside my car nang biglang may humawak sa dalawang braso ko na parang pinipigilan akong gumalaw. Sinubukan kong tingnan ang mukha ng mga lalaki pero hindi ko makita, they're wearing black face mask.

Sinusubukan kong makawala pero imposible dahil mas malakas sila.

"Huwag ka na manlaban, 'di ka namin gustong saktan Miss." sabi nung lalaki habang hinihila nila ako papunta sa van nila.

Where the fuck is the guard?

Wala na 'kong nagawa nang tuluyan na nila akong mapasok sa van. Ano bang magagawa ko? I'm just a girl.

I just cried. Wala na kong ibang alam gawin. Tuluyan nang tumulo ang mga luha sa mata ko.

"P-pakawalan niyo na ko p-please!" I cried.

"Gago Jae! Patahanin mo yan! Baka malintikan tayo kay boss niyan eh!"  sabi nung isang lalaki na nakaupo sa harap.

"Uy miss, wag ka na umiyak di ka naman namin sasaktan." mahinahong sabi nung lalaki sa tabi ko.

Really? I expect them to shout at me dahil iyak ako ng iyak.

Sino ba ang boss nila? Bakit parang once na saktan nila 'ko eh sila ang malilintikan?

Hindi tumigil ang mga luha ko at nagpatuloy lang ako sa paghikbi.

Matapos ang ilang oras ay dumating na kami sa isang lugar, sa tingin ko, sobrang layo na nito fuck!

Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari nang takpan nila ang mata ko at tinali ang kamay ko sa likod. Hindi ko na sinubukang sumigaw sa kanila dahil alam ko namang wala na rin akong magagawa.

Ang alam ko lang, nilabas na nila 'ko sa van at hindi ko na alam kung san nila 'ko dadalhin.

Nagulat nalang ako ng bigla nila akong iupo at itali sa isang upuan. Tinanggal nila ang takip sa mata ko and I saw a familiar figure...

She's the girl!

She's wearing her mask, but I still can see her eyes. Those eyes are really familiar.

"What do you want?" I'm trying to be strong in front of her dahil yun ang turo ni dad, when I feel weak, I should show the opposite para hindi nila 'ko maliitin at para hindi nila makita ang weakness ko.

"You." she simply answered. Alam kong hindi niya totoong boses ang naririnig ko dahil binabago 'yon ng suot niyang mask, but I can tell she's a girl kahit malalim ang boses niya.

"Who the hell are you!" tinawanan niya lang ako at nagsimula nang maglakad papalapit siya sa'kin.

In every step she made, I can feel my heartbeat gets faster and faster hanggang sa makarating siya sa harap ko.

She squatted para magpantay ang tingin namin.

"I'm your sweetest nightmare darling." hinawakan niya ang pisngi ko kaya agad ko namang iniwas ang ulo ko.

Tumayo siya at lalabas na sana nang tumingin siya ulit sa'kin.

"Huwag mo nang pilitin tumakas, ikaw lang masasaktan." and she left.

I'm so tired.

Tapusin niyo na to.

Pagod na pagod na 'ko.

Tumungo nalang ako at pinikit ang mata ko. I'm tired.

I don't know but, I fell asleep.

SEULGI'S POV

Finally, I got her. Ang problema ko nalang ay kung pano 'ko magpapakilala sa kanya. She already trusted me as Seulgi, but that doesn't matter. She started this, chismosa siya eh.

When I left the room, nakita ko sa Suho na naghihintay sa'kin.

"Don't tell me you're being soft Seulgi." nakangisi niyang sabi.

"Gago. Sa tingin mo isusugal ko lahat ng pinaghirapan ko dahil sa babae?" tinanggal ko na ang mask ko dahil hindi na 'ko makahinga ng maayos tangina.

"Nakita ko lahat ng pinagdaanan mo, simula nung naging kayo ni Krystal hanggang sa magkahiwalay kayo. Alam ko ang ugali ni Krystal at kitang kita ko may similarities sila ni Irene." mahabang litanya niya.

"Anong ibig mong sabihin?"

"What I'm telling Seulgi, hindi imposibleng mahalin mo si Irene."

Ano bang meron kay Irene? Bakit paulit ulit sila?

"Ayoko na Suho, lahat ng minamahal ko nawawala."

"So ayaw mong mawala si Irene kaya ayaw mo siya siyang mahalin?" puta. Bakit ba ganito si Suho?

"Trust me Suho, wala ng natitirang pagmamahal sa katawan ko. Hindi ko na alam kung ano yun."

"Inform the Cosmos na kailangan nilang palibutan ang buong bahay, 24/7." Tumango si Suho at umalis na.

I need to cook muna, hindi naman ako ganun kasama para hindi pakainin si Irene. Mamaya ako magpapakilala sa kanya, at sa ayaw man o gusto niya, she will be my wife.

~~~~~~~~~~~
A/N: AyAn nA pO3x aDvAnCe uD pOr u oL 😌✊