18

13 3 0
                                    

Ben Dolunay KESKİN herşey için önce kendi yaptıklarımdan pişmanım. Bir insanı Bu zamana kadar sevmemiş, bana zarar veren *fiziksel ve psikolojik olarak* kişiyi ben hayatıma almak için can terleri döktüm. Saatlerce oturup ağladığım yerden beni kaldırmaya gelen Atlas degildi Atlas beni orda bırakıp gidendi...

...

Gece boyu gözümü kırpmadan gereksiz ne varsa hepsiyle ilgilendim.Sabah okula gitmek için çalan alarmı kapatıp doğruldum. Yaklaşık 10 dakika odamı süzdükten sonra lavaboya ilerledim . Kendimi sıkmayı bıraksam etrafı sel edercesine ağlayacakken susup acı çekiyordum. Saatlerce Atlas diyip durdum. Beni böyle yakın tutan o degildi isteyerek yakın duran bendim suç tamamen benimdi. Elimi ve yüzümü havluya silerken odamı doğru adımladım. Yatağın üzerinde oturan Kenan Beyi gördüğümde duraksayıp konuşmasını bekledim. "Uyumadın mı sen" dedi sakin ses tonuyla  hayır anlamında başımı iki yana savurdum. Nefesini bir süre ağzının içinde gezdirdi. "Asilhan aradı sabah seni merak etmiş. Almaya gelecek okula beraber gidin." sıkıntılı ses tonu bana pek olumlu bakmadığını gösteriyordu. Doğruldu kapıyı yavaşca kapatıp odadan çıktı. Gözlerime ince bir eyeliner çektim. Saclarımı salık bırakıp üzerime siyah hummel tşört altıma beyaz yırtık dar pantalon ve siyah hummel ayakkabı giyip kendimi dışarı attım. Asilhan spor arabasını sokağın başına park etmiş beni bekliyordu. Yavaş adımlarla ilerledim ve arabasını bindim yine kemerimi takmak için uzandığında "Ben hallederim" diyip kendi kemerimi kendim taktım o hata bir kere olurdu

...

Okulun önüne geldiğimizde Ozan,Mert ve Cemre kapıda beni bekliyorlardı. Asilhan'a doğru dönüp "Teşekkür ederim" dedim. Tebessüm edip gidişimi izledi bir süre. Arkamı döndüğümde ya göz göze geliyorduk ya da etrafı kolaçan ediyordu. Bizimkilerin yanına doğru yaklaşınca Ozan ve Mert bir anda ateşlenip bağırmaya başladılar. Ozan koluma bakıp "Asilhan mı yaptı lan bunu" diye adeta kükrüyordu. Mert çoktan Asilhan'ın yanına uçmuştu. Ben Ozan ve Mert'i dinlerken birden bağırdı Asilhan "Atlas'ın eseri yanlış kişiye hesap soruyorsunuz" Ozan'ı böyle görmek %0,5 ihtimalle dünya üzerinde enderine zor raslanacak bir olaydı.  ozan bana döndü izin isteyecek gibiydi ne olduğunu bilmesem de kafamı onaylar şekilde salladım. Meğer okul kapısından içeriye adım atan Atlas'ı dövmek içinmiş Bu izin. Bagırışmalar koptu bir anda Ozan ve Mert benim koruyucu meleklerimdi. Onlara bişey olmaycagını bildiğimden gözümü ucuyla Atlas'a bakıp izledim bir süre. Dayanamadım daha fazla "Ozan bırakın ne kadar zorlasanız da gece istemedikten sonra gündüz olmuyor"  sözlerimi can kulağıyla dinleyen Atlas, kan içindeydi. Gözleri hala kin kusuyordu. En iyi yapılması gereken onunda yaptığı gibi dönüp gitmek dedim. Sırtımı döndüm ve arkama bakmadan duygularımı oracıkta öldürüp gittim.

İki Kelebek Bir ÖmürHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin