Gdy zdałam sobie sprawę co oznacza ta wizja , ruszyłam biegiem do kopca . Jednak w połowie drogi przypomniała mi się że mogę zmieniać się w jakieś szybkie zwierzę . Przemieniwszy się w geparda , pobiegłam do kopca , gdzie czkała na mnie niemiła niespodzianka .
W sali z stołem Aslana , stał wielki lodowy posąg Białej Czarownicy . Na ziemi zaś był nakreślony jakiś okrąg . A w nim stali Piotr i Kaspian . Poczułam że ogarnia mnie złość. Byłam wściekła . Momentalnie wbiegłam do środka wypychając chłopaków . Stałam teraz twarzą w twarz z białą wiedźmą .
- Agnes złociutka - powiedziała czarownica - wypiękniałaś przez ten wszystkie lata oraz jak widzę dostałaś swój dar . Gratulacje ! - dodała
- Daruj sobie te przyjemność - warknęłam - Czego chcesz ? - dodałam
- Kropelki twojej krwi . A znów będę żywa . Jedna jedyna kropelka , a będę na twoje rozkazy . Tylko twoje - odrzekła wiedźma
- Myślisz że jestem głupia - krzyknęłam .A mój głos potoczył się echem po całym kopcu . Ogarneła jeszcze wielka złość na wiedźmę . Już miałam użyć ognia aby roztopów jej pomnik ,ale zdałam sobie sprawę że wokół nas , jest za dużo świadków . Wyjęłam miecz i z całej siły uderzyłam nim w pomnik czarownicy .Lodowa figura rozpadła się na kawałki .Wściekła weszłam z sali , gdy ktoś złapał mnie za rękę . Gwałtownie wyrwałam ją.
- Nie obchodzą mnie wyjaśnienia - przeschłam .
***
Po wielu wędrówkach po kopcu w końcu znalazłam dość duży plac . Upewniwszy się że nikogo w pobliżu nie ma zaczęłam ćwiczyć moje nowo zdobyte zdolności . Na początku władza żywiołami . Myślałam że władam tylko czterema podstawywmi , lecz okazało się że nie . Mogłam władać każdym istniejącym żywiołem . Jako pierwsze poszedł lód . Tworzyłam różne lodowe pomniki , a potem je paliłam . Sprawiało mi to szczerą przyjemnąść. Pochłonięta "ćwiczeniem " nie zauwazyłam że wokół mnie zaczeła pojawiać się ciemna mgła . Stawała się ona coraz gęstsza , aż w końcu nie dało się jej nie widzieć . Przestraszona zaczełam szukać wyjścia , lecz na próżno . Nagle zbaczyłam że dwa czerwone światła świecące gdzieś koło rogu . Przypominały ludzkie oczy , ale przecierz oczy nie świecą
Mgła zaczeła się powoli przerzedzać . Mogąc nareszcie zobaczyć co świeciło , udałam się na róg . Gdy już wreszcie zobaczyłam co świeciło żałowałam tego . Zobaczyłam wysoką (może 2 metrową ) posture kobiety. Była ona ubrana w czarną długą płachtę . Na samej głowy nie widziałam gdyż była zakryta wielkim kapturem . Jedynie co z niego widziałam to długie czarne jak atrament włosy oraz duże świecące żarówiastą czerwieną oczy . Ów postać wyciagła swoje dłonie które były blade jak ściany . Przeszedł mi niemiły dreszcz po plecach . Nie chciałam wiedzieć co jest pod kapturem . Nie stety kobieta ściagla go odsłaniając swoją bladą twarz . Myślałam że jest ona straszniejsza . Kobieta uśichneła się . Po mojej skórze przeszedł niemiły dreszcz .
- Och- rzekła do mnie - Taka młodą duszyczka -dodała
- K-Kim jesteś - zapytałam
- Strażniczka Xena Przeklęta - mrukła cicho kobieta ( xena czyt.ksena )
- Dlaczego przeklęta ?- zapytałam znów
- Nie dość że młoda to jeszcze głupia - zarechotała - Idealnie - dodała
-Czego chcesz ?- krzykłam
- Chcę się do ciebie przyłączyć -powiedziała Xena - Razem podbijemy Narnię . Wystarczy tylko że dasz mi ciało , w którym będę mogła rządzić-dodała uśmiechając się przebiegle .
-Nigdy-wrzasłam na nią
Xena spojrzała na mnie . Uśmiechneła się szerzej .
- Odpowiem na twoje pytanie - odrzekła nagle - Dawno dawno temu gdy byłam Strażniczką Narni. Tak jak ty teraz . Postanowiłam że zmienie Narnię na lepsze . Próbowałam wiele sposobów , lecz żaden nie działał . Moja bez silność sprawiła że postanowiłam zostać najpotężniejszą istotą żyjącą w tej krainie . I tak zaczełam zabierać magię z Narnii.Niestety twój ojciec mnie powstrzymał . Przez swoje uczynki zostałam przeklęta . Straciłam wszystko . Razem z ciałem . Teraz jestem bez cielesną istotą , czekającą aż któraś ze Strażniczek zapragnie tego samego co ja - skończyła
- Ja nie chcę zniszczyć Narni - powiedziała cicho - Odejdź - dodałam trochę głośniej .Xena jednak wyglądała jakby wcale nie obchodziło ją moje zdanie na ten temat . Po chwili kobieta pstrykła palcami . Wokół nas pojawiły ją ciała Zuzy , Edka i Łucji . Xena zaczeła powoli koło nich chodzić .
- Jak myślisz , w którym będę mogła spokojnie działać ? - zapytała podchodząc do mnie .
- Żadnym - powiedziałam przerażona - Zostaw ich w spokoju - dodałam czują że łamie mi się głos .
- Och...Agnes . To tylko zwykli ludzie - prychła Xena
- To moji przyjaciele - wrzasłam
- No tak ...- odpowiedziała mi kobieta a ciała trójki rodzeństwa znikły . Na ich miejsca natomiast pojawiły się ciała Piotrka i Kaspiana .
- A teraz które jest lepsze ?- powiedziała Strażniczka
- Powiedziałam ci coś - warkłam do niej - Masz się odwalić od moich przyjaciół - dodałam
-Przecierz to zrobiłam - powiedziała z pretensjami kobieta - Oni nie są tylko przyjaciółmi -dodała nie winnie
-Coś sugerujesz - warkłam
- Tak - odpowiedziała mi - A dokładniej twoje twoje serce - dodała
- WYNOŚ SIĘ Z MOJEGO ŻYCIA WIEDZMO !- rykłam na nią czując że zaczynam się rozklejać .
- Jeszcze tu wrócę - prychła Xena znikają
______________
Hejka
I jak ?
Nie wiem czemu ,ale mam wrażenie
Że ten rozdział jest naciągany
Sumutek
XD
Venus
CZYTASZ
Córka Wielkiego Lwa II 🦁Opowieści z Narnii 🦁
Macera𝕵𝖊𝖘𝖙𝖊ś 𝖓𝖎𝖊𝖟𝖜𝖞𝖐ł𝖆 𝖉𝖟𝖎𝖊𝖜𝖈𝖟𝖞𝖓ą 𝕬𝖌𝖓𝖊𝖘 Mijają dwa lata podczas, których Agnes próbuje przystosować się do nowej rzeczywistości z dala od Narnii. Ciężki czas w jej życiu przybliża ją do Piotra, który z biegiem czasu zaczyna...
