Chapter 16

899 58 2
                                    

-Katelyn-

Twijfelend sta ik voor de spiegel. Ik draai een rondje om mijn as terwijl ik naar mijn outfit kijk. Amy staat achter me "Het staat je echt super! Twijfel nou niet zo aan jezelf!" De reden van dit alles is Luke. Vanmiddag, na het eten heeft hij me gevraagt of ik nog een keer met hem op date wilde. Nou, natuurlijk! Alleen.. hij heeft niet gezegt wat we gaan doen. Het enige wat hij me heeft verteld is dat hij om 8 uur bij me zou zijn en dat we 2 uur later weer terug zouden zijn. Voor het geval ze er achter zouden komen heeft Amy het toch maar tegen haar ouders vertelt. Gelukkig vonden die het goed. Ik schrik op uit mijn gedachten als Amy op mijn schouder tikt en grijnzend een paar hakkenschoendn omhoog houd. "Negen centimeter! Uitproberen?" Ik lach en loop langs haar heen naar het bed. "Liever niet" onder het bed pak ik mijn oude vertrouwde sneakers vandaan. "Deze zitten heel wat fijner denk ik" als ik ze aangetrokken heb loop ik naar de spiegel om  mezelf te bekijken. Amy komt tevreden naast me staan. "Hij zal zo wel komen! Zullen we alvast naar de lobby gaan?" Ik knik en samen lopen we de kamer uit. Eenmaal beneden laat ik me zenuwachtig in een van de grote roodfluwelen stoelen neerzakken. Amy gaat naast me zitten en kijkt naar me "Je bent nerveus hè?" Ik bloos, dat is voor Amy genoeg om eruit op te maken dat het zo is. "Dat is echt niet nodig joh! En weetje, dat heeft iedereen. Je had mij moeten zien bij mn eerste date ik.. Voordat ze haar zin kan afmaken hoor ik de deuren van het hotel openschuiven. Het is Luke. Zijn haar zit (zoals altijd) perfect in model. Als hij naar me toekomt en gedag zegt staat Amy op, geeft me een knipoog en dan is ze verdwenen. Luke strekt zijn hand naar me uit en samen lopen we naar de uitgang. "Waar gaan we heen?" Vraag ik als we ongeveer 5 minuutjes aan het lopen zijn. Hij lacht geheimzinnig naar me "Dat zie je zo wel. Na een tijdje zijn we zo te zien in het centrum van de stad aangekomen. Vlak voor we de hoek omslaan stopt Luke opeens met lopen. Dan legt hij zijn hand over mijn ogen. Even stribbel ik tegen "Wat doe je?" Lach ik. "Wacht nou even! Je mag zo kijken." Grinnikend begeleid Luke me de hoek om. We zijn in een drukkere straat want overal om me heen hoor ik het geluid van voetstappen en pratende mensen. Opeens staat Luke stil. Hij draait me een kwartslag en dan fluistert hij in mijn oor: "Open your eyes sweetie" Als hij zijn hand weghaalt en ik nieuwsgierig om me heen kijk valt mijn mond open. We staan voor de Londen Eye.

Hiiii! Nieuw stukje ;) maybe komt er morgen of zondag nog eentje als ik tijd heb! Love youuuu xx Me

Forbidden love~Luke Hemmings (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu