KIZIL ARAF

31- ARZULARIN ÜZERİNE

Selammmmm!

Yeni bölümle karşınızdayızzzz! (Ben, Karan, Afra ve acılarımız)

Bölümde +18 uyarısı var. O kısma gelince haber veriyorum. Endişelenmenize gerek yok :))

Bölüm sonunda görüşmek üzereee!

Keyifli okumalar :)

_______._______

Yazardan:

Önünde açık duran kehanet kitabına baktı Meryem. Uzun zamandır açıp okumamıştı bu kitabı. Her bir satırını defalarca okuduğundan ezberlediğini düşünmüştü ancak yaşlı bir ruhun getirdiği unutkanlık yüzünden her şey aklında değildi. Son yaşanan gelişmeler yüzünden daha fazla okuma gereği duyuyordu.

Tabii bir de yakında çok kıymetli bir öğrencisinin olacak olması onu gereksiz bir strese sokuyordu. Tıpkı Afra'nın hissettiği sorumluluk hissinin o kabul etmese bile onu eziyor olduğu gibi. Böyle düşündüğünde işin içinden çok daha zor çıkacağını fark etti zira sakin tutması gereken tek kişi kendisi değildi.

Afra'yla son görüşmelerinde konuştuklarını detaylıca düşünememişti henüz. Çünkü Afra oğluyla evlenirken büyük bir güç patlaması yaşanmış ve bu güç patlamasının kimse tarafından fark edilmemesi için gücünün büyük bir kısmını bir kez daha tüketmişti. Artık gözlerini saklamak zorunda değildi. Güçsüzlüğü nedeniyle eskisi kadar parlamıyorlardı. Gücünün son demleriyle hayatta kalmaya çalışıyor, Afra gelene kadar gücünü tüketmemeye özen gösteriyordu.

Afra'nın kanı Karan'ın kanıyla birleştiğinde öyle büyük bir güç açığa çıkmıştı ki, bu gücün Afra'nın sonsuz gücü yanında bir hiç olduğunu bilmek bile onu etkiliyordu. Ancak Afra'ya göre küçük olan o güç dalgası Afra'nın uzun zamandır uyuyan tüm gücünü uyandırsaydı, olacakları düşünmek dahi istemiyordu zira etrafta pek çok patlamış beyin olacağını biliyordu. Güç beyinde hissedilirdi her şeyden önce. Oğlunun beyni Afra'nın güç dalgalarını algıladığında ne olduğunu şaşırmasın diyeydi uğraşı ve tabii şaşırdıktan sonra da paramparça olmasın diyeydi çünkü o güç dediği gibi beynini çekinmeden patlatabilecek seviyedeydi.

Önünde sürekli yudumladığı şifalı çayının bittiğini fark ettiğinde gözlerini kapattı. Afra'yla nasıl başa çıkacağını bilmiyordu. Sürekli kehanet kitabına bakıyordu ancak yazılanlar arasında onu güç konusunda eğitmek için hiçbir bilgi bulamıyordu. Sanki kehanet kitabı tüm işi ona bırakmış gibiydi.

Dahası kardeşleri, Afra'yı kendilerinin eğitmesi konusunda ona baskı uyguluyorlardı ancak Meryem bunu kesin bir dille reddediyordu. Afra ona henüz daha yeni yeni güvenmeye başlamışken bir de onlarla tanıştırıp kafasını karıştıramazdı. Tanıştırsa bile eğitimini asla onlara bırakmazdı.

Afra'nın güvenmekle ilgili ciddi problemleri vardı. Şimdiye kadar onu kendi hâlinde bırakmıştı ancak zaman daralıyordu. İçinde bulundukları yüce evrenin dört bir yanından nasıl olduğunu anlamadığı bir şekilde gölgeler sızıyor, insanlara işkence ediyorlardı. Bu kehanet kitabında öngörülmüş bir kıyamet alametiydi.

Zamanı geldiğinde,
Irklar karşı karşıya kalacak.
Karanlığa hümedenler,
Araf gelene dek durmayacak.

İşte tam da burada bahsedilen Araf, Afra'nın ta kendisiydi. Nasıl olacaktı bilmiyordu ancak Afra bir şekilde gücünü kuşanmalı ve işleri gizli de olsa yürütebilmeliydi.