သူငယ္​ခ်င္​း​ေလးပါတဲ့ Just Friends ( Completed )

Ending

သူတို႔ လက္ထပ္ခဲ့တာ ၄နွစ္ရွိၿပီ...

စိတ္ေၾကာင့္လည္းပါမည္.... ဂရုတစိုက္ရွိတာေၾကာင့္လည္းပါမည္ ထင္၏

ဟိုအရင္လို ေသြးအလ်င္အျမန္ခမ္းေျခာက္တာေတာ့မရွိေတာ့ေပမဲ့ ... သူတို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ သက္တမ္းေက်ာ္ေနခဲ့ၿပီဆိုတာ ...

မႏၲေလးတိုင္းရံုးကေန ဘယ္ကိုမွ ေျပာင္းခြင့္မေပးေသာ အထက္လူႀကီးကို အခုမွ ေက်းဇူးေတြ အခါခါတင္ရသည္ ..

ေသြးခဏခဏသြင္းေနရေသာ သူ႔အတြက္ ေဆးရံုႀကီးႀကီးမားမားမရွိေသာ အရပ္သို႔ ေျပာင္းရမွာ အရမ္းေၾကာက္ပါသည္...

အိပ္ေနတာၾကာရင္ စိတ္ပူလို႔ ခဏခဏ သြားသြားေခ်ာင္းရတာလည္း အေမာ ..

စိတ္မခ်လို႔ အလုပ္သြားတိုင္း သူ႔ကိုပါေခၚသည္။

စစဦးဆံုးက အထင္အျမင္ေသးတဲ့ အၾကည့္ေတြရွိေနေပမဲ့ ..

လူဆိုတာ ခ်ီးမြမ္းခုနွစ္ရက္ ကဲ့ရဲ႕ခုနွစ္ရက္ပဲေလ.. ဘယ္သူကမ်ား သူမ်ားအတင္း တစ္ခ်ိန္လံုး ေျပာေနမွာတဲ့လဲ ..

အလုပ္မွာ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ လုပ္.. သူကလည္း သူ႔အလုပ္သူလုပ္

ျဖတ္သန္းခဲ့တာေတြက ၾကည္ႏူးစရာအတိ..

..................................

ဒီေန႔ေတာ့ ရံုးပိတ္ရက္မို႔ သူတို႔ ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ ႏြားနို႔ပူပူတစ္ခြက္စီကိုင္ကာ မန္းေလးေဆာင္းကို အံတုေနမိသည္။

" ဒီနွစ္ခ်မ္းတယ္ေနာ္ ... "

ကုလားထိုင္ေလးေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနသူကို ေနာက္ကေန ေစာင္ေလးပတ္လိုက္ေတာ့ သူက လွည့္ၾကည့္ကာ ၿပံဳးျပလာသည္..

ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ၾကည့္ရတာ အားမရေပမဲ့ .. ပိုပိန္ပိန္လာတဲ့ကိုယ္လံုးေလးကို အားမရေပမဲ့...

ဒါက သူ႔ပံုစံပဲေလ ...

" လာထိုင္ေလ "

ကုန္စင္သြားေသာ ႏြားနို႔ခြက္တို႔ကို ေအာက္တြင္ခ်ထားလိုက္ကာ သူ႔ေဘးဝင္ထိုင္ရင္း သူ႔ပုခံုးေလးဖက္ေတာ့.. ရင္ခြင္ထဲ တိုးကာ မွီထိုင္လာသူ...