သူငယ္​ခ်င္​း​ေလးပါတဲ့ Just Friends ( Completed )

Present Time 19

( Warning - Sorry for NSWF )

သူတို႔လိုက္​ျပ​ေတာ့လည္​ လြယ္​လိုက္​တာ။ ကိုယ္​က်​ေတာ့ ဒါ​ကိုပဲ ဘယ္​နွစ္​ခါပတ္​ပတ္​ လမ္​းက ​ေပ်ာက္​လြန္​းသည္​။

" ​ဒီမွာအစ္​ကို အခန္​း ၇ "

" ​ေအး​ေအး ​ေက်းဇူးပဲ ငါ့ညီရာ "

" ဟုတ္​ကဲ့ သြားၿပီဗ် "

" ​ေအး​ေအး "

တစ္​​ေဆာင္​လံုးက တိတ္​ဆိတ္​လြန္​းသည္​။ ဆိုင္​ကယ္​ရပ္​ထားတာလည္​းမ​ေတြ႕ ကားရပ္​ထားတာလည္​းမ​ေတြ႕။

အခန္​း​ေတြက အကုန္​​ေမ​ွာင္​​ေနသည္​။

သူတို႔တစ္​ခန္​း လင္​း​ေနတာကို​ေတာ့ သဲ့သဲ့ ျမင္​ရသည္​။

တံခါးကိုအသာ​ေခါက္​လိုက္​မိ​ေတာ့... ​ေျခသံတရွပ္​ရွပ္​ၾကားရသည္​။ သူမအိပ္​​ေသးဘူးလား။

တံခါးကို မဖြင္​့ခင္​ ...

" ဘယ္​သူလဲ "

" ငါပါ အုပ္​စိုး "

" ​ေၾသာ္​ "

တံခါးအသာလွပ္​ဟ​ေပးခဲ့ကာ ကုတင္​ဆီ ျပန္​သြား​ေသာ အနွီျဖဴလံုး​ေလး။

ဟုတ္​ပါသည္​။ ဒီတစ္​​ေခါက္​ျပန္​လာ​ေတာ့ ညိဳလံုး​ေလးက​ေန ျဖဴလံုး​ေလးအျဖစ္​ အသြင္​​ေျပာင္​​း​ေနခဲ့ၿပီ။

တံခါးျပန္​ပိတ္​ကာ ​ေလာ့ခ်လိုက္​သည္​။

အခန္​းက Aircon အခန္​း။ ကုတင္​နွစ္​လံုးက နံရံတစ္​ဖက္​ဆီမွာ။

ယူနီ​ေဖာင္​းကို ၾကယ္​သီးျဖဳတ္​​ေနရင္​း သူ႔ဘက္​ငဲ့ၾကည္​့မိသည္​။

ကုတင္​​ေပၚ​လွဲကာ ​ေျခ​ေထာက္​တစ္​ဖက္​​ေထာင္​ၿပီး တစ္​ဖက္​ကိုခ်ိတ္​ထားသည္​။ ဖုန္​းက​ေလးဖြင္​့ကာ ပက္​လက္​ၾကည္​့​ေန​ေသာသူ။

ဝတ္​ထားတာက အျဖဴ​ေရာင္​စြပ္​က်ယ္​ ခပ္​ႀကီးႀကီးနဲ႔ ​ေဘာင္​းဘီတိုမို႔ မျမင္​အပ္​တဲ့​ေနရာ​ေလး​ေတြ​ေတာင္​ ျဖဴျဖဴ​ေဖြး​ေဖြးနဲ႔ မီး​ေရာင္​​ေအာက္​မွာအထင္​းသား။

ဟို မျမင္​အပ္​တဲ့​ေနရာဆိုတာ ​ေပါင္​တို႔ ဗိုက္​သားတို႔ကို ​ေျပာတာပါဗ်ာ။ တစ္​မ်ိဳး​ေတြ မ​ေတြးၾကပါနဲ႔။