အပိုင္း(၂၆)

1.1K 40 2
                                    

အသက္ကကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္အခ်ိန္မွ
အေျဖေပးဖို႔စဥ္းစားေနလဲမသိဘူး။
ခ်စ္ေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ လင္းသက္ေမက
သိပ္နားလည္ရခက္သလို
တစ္ခါတစ္ေလက်ျပန္ေတာ့လည္း
သိပ္ကို႐ိုး႐ွင္းေနသလို
ခံစားရျပန္ေရာ။

#Morning အသက္ေရ ထေတာ့

တီ..........

"ေအးေျပာအသက္...."

"ငါဒီေန႔ည flight နဲ႔ korea သြားမွာ
ၾကာမွာဟ အဲ့တာ အမိုးကို
တစ္ခါတစ္ခါ လာၾကည့္ေပးအံုး"

"နင္ေျပာစရာ မလိုေအာင္ကို လာက႐ုစိုက္ေပးမွာ
ဘာလို႔ဆို မေတာ္ရေသးတယ့္
ေယာကၡမ မို႔လို႔ေလ "

"အမယ္....ေစာခ်မ္းရယ္ မင္အပိုင္တြက္လွ
ခ်ည္လားဟ ငါကနင့္ကို အေျဖေတာင္
မေပးရေသးဘူးေကာ"

"လာမေျပာနဲ႔ မသိဘူး...နင့္ကို စဥ္းစားဖ္ုို႔အခ်ိန္ေပးတာ
ငါ့ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတယ့္စကား
ေျပာဖို႔ဘဲ ငွဲငွဲ..."

"လူယုတ္မာ အသံနဲ႔ ေစာခ်မ္းရာ...ဟီး.."

"ငါကစတာပါ ငါနင့္ကို ေစာင့္ႏိုင္ပါတယ္ ငါ့ကစခ်စ္ရတယ့္
သူဘဲေလ စခ်စ္တည္းက
႐ွံုးၿပီေလ"

"ငါ ခရီးကျပန္ေရာက္ရင္ နင့္ကို အေျဖေပးမွာေပါ့ဟ
ဒါနဲ႔ညေန ငါ့ကို လိုက္ကို႔မွာလား"

"လိုက္ပို႔မွာေပါ့ မဆိုင္ရေသးတယ့္ ေကာင္မေလး
သက္ဆိုင္တယ့္ သူငယ္ခ်င္းမေလးကို"

"႐ွင္ သိပ္စကားတတ္တယ္..ေစာခ်မ္း အဲ့ဒါဆို
ညေန ၅ခြဲအေရာက္အိမ္လာခဲ့"

"Ok see ya"

"Ok"

ဒါနဲ႔ ကိုးတို႔ေကာအဆင္ေျပပါ့မလား
သူတို႔နဲ႔မတိုင္ပင္ဘဲ
ငါလုပ္တာက ဟာမသိေတာ့ဘူး
အဆင္ေျပမွာပါ။
သူတို႔တြဲလက္ေတြက
ခိုင္ျမဲမွာပါ ဒါေပမဲ့ ငါ့စိတ္ထဲမွာ
ဘာေၾကာင့္ ေလးေလးပင့္ပင့္ႀကီး ခံစားေနရတာ
အဆင္မေျပလိုက္တာ။
အစားမ်ားသြားလို႔မ်ားလားေနာ္ ဟူး.....

"ဖိုးဒါး ဘာေတြ သက္ျပင္းခ်ေနတာလဲ အပါးနဲ႔ ဦးေလး
လာေတာ့မယ္ "

"ဟုတ္လား "

"ဟာ အပါးနဲ႔ ဦးေလး ဖိုးဒါးဆီလာလည္တာလား"

အခ်စ္​အမုန္​းလြန္​ဆြဲပြဲ(Zawgyi+Uni)Where stories live. Discover now