ေန႔ခင္းထမင္းစာခ်ိန္ေရာက္တယ့္အထိ
အေဒးမဆင္းလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ထမင္းစား
ဖို႔တတ္ေခၚေတာ့အေဒး
မ႐ွိဘူး။
"အမိုး.....အေဒးလည္းမ႐ွိဘူး "
"ဟင္ ဖိုခြားရယ္ဟုတ္ရဲ႕လားေသခ်ာေရာ
႐ွာၿပီးၿပီးလား ျခံထဲမွာေကာ သူ႔သစ္ခြပင္ေတြနားမွာေကာ႐ွာၾကည့္ၿပီးၿပီးလား"
"ဟအင္းမ႐ွာရေသးဘူး.......
သြားၾကည့္လိုက္အံုးမယ္.."
ဟာဒီမွာလည္းမ႐ွိဘူး.....အေဒးရာဘယ္သြားေနတာလဲ ေသခ်ာတာေတာ့မေန႔ကကိစၥကို
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာ
ေသခ်ာတယ္။
အေဒးကေတာ္ရံုတန္ရံု
စိတ္ဆိုးခဲတယ္ ဒါ့အျပင္
အမိုးဆိုေတာ့စိတ္ဆိုးမွာမဟုတ္ဘူး
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး
ဝမ္းနည္းသြားမွာ။
ဒုကၡဘဲ ဘယ္ေတြေလ်ာက္သြား
ေနလဲအေဒးရာ
ကိုးနဲ႔အမိုးစိတ္ပူေအာင္
မလုပ္ပါနဲ႔။
"အမိုး......."
ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းညိတ္ျပေတာ့ အမိုးလန္႔သြားတယ္
ထင္ပါ့ ေသခ်ာရဲ႕လားဆိုတာကို
အသံတုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ေမးေနတာ။
ခနေနေတာ့အမိုးက အပါးဆီ
ဖုန္းဆက္ေမးၾကည့္တယ္။
"ကိုသက္....ဖိုးသဒါလာေသးလား"
"မလာဘူးလင္းေမ.....ဖုန္းလည္းမဆက္ဘူး
ဖိုးသဒါကကိုသက္ဘယ္မွာေနလဲမွ
မသိတာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ......"
အပါးလည္းစိတ္ထင့္သြားထင္တယ္
သံ႐ွည္ဆြဲပီးေမးေနတာ။
"အိမ္မွာမ႐ွိလို႔ ....ကိုသက္ဆီလာတယ္ထင္လို႔
႐ွာၾကည့္လိုက္အံုးမယ္ ကိုသက္ဆီဖုန္းဆက္ရင္လည္း
လင္းေမကို ျပန္ေျပာပါအံုးေနာ္
လင္းေမစိတ္ပူတယ္"
"အင္းပါ ......ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ကမေန႔ညတည္းကအလုပ္
ကိစၥနဲ႔ေနျပည္ေတာ္ေရာက္ေနတာ"
"ဟင္......ဟုတ္လား ဖုန္းဆက္ရင္
ျပန္အေၾကာင္းၾကာေပးအံုးေနာ္
ကိုသက္"
"အင္းလင္းေမ ကိုယ့္အသိေတြကို
လွမ္းအကူအညီေတာင္းလိုက္မယ္
႐ွာေပးဖို႔ကို ဖိုးသဒါသူငယ္ခ်င္း
ေတြကိုေရာေမးၿပီးၿပီလား"
ESTÁS LEYENDO
အခ်စ္အမုန္းလြန္ဆြဲပြဲ(Zawgyi+Uni)
Romanceခ်စ္ရတယ့္အရင္းႏွီးဆံုးသူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ခ်စ္ရတယ့္အရင္းႏွီးဆံုးေသြးသားရင္းညီမေလး တကယ္တမ္းသူတို႔ကိုေရြးခ်ယ္ဖို႔ျဖစ္လာတယ့္အခါမွာေကာဘယ္သူ႔ကိုေရြးခ်ယ္မွာလဲ?
