[Zawgyi]
Blue Night ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္မွာ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႕ပိုက္ရင္းထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့သည္။
ခုနက ငိုထားတဲ့အရွိန္က အခုထိမေျပေသး။
ႏွာရည္ေတြကို တရွဳံ႕ရွဳံ႕လုပ္လိုက္ မ်က္မွန္အကြဲေအာက္ကေန မ်က္ရည္ေတြသုတ္လိုက္ႏွင့္။
ေဘးက ရပ္ေစာင့္ေပးေနတဲ့အကိုႀကီးက စီးကရက္ ကိုမီးဖြာရင္း အေဝးတစ္ေနရာကို သာေငးၾကည့္ေနသည္။
သိပ္မၾကာလိုက္ အေဝးက ဒုန္းစိုင္း စက္ဘီးစီးလာတဲ့ Jungkookက သူ႕ကိုျမင္ေတာ့ စက္ဘီးကိုပစ္ခ်ၿပီး သူ႕ဆီကို မ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ံဳ႕ၿပီးေျပးလာသည္။
ထိုအခ်ိန္က်မွသာ Taehyung စိတ္ဒံုးဒံုးခ်လိုက္ႏိုင္သည္။ စိတ္ကိုေလ်ာ့ခ်လိုက္သည္ႏွင့္ မ်က္ရည္တို႕က် တာက်ိဳးသလို အေပါက္ႀကီးငယ္ယိုက်လာသည္။
Jungkookေဒါသကငယ္ထိပ္ေရာက္သို႕ေရာက္ေနနင့္ၿပီ။
ဆဲဖို႕စကားလံုးမ်ားကလဲ ႏွဳတ္ဖ်ားမွာအသင့္။
" Kim Taehyung မင္း ..."
စကားတို႕ပင္မဆံုးလိုက္ Jungkook ပုခံုးမွာ မ်က္ရည္တို႕ျဖင့္ရႊဲေနေလၿပီ။
"ဘာလို႕ အခုမွေရာက္လာတာလဲ ? ဘာလို႕ငါ့ကိုျပန္မေခၚတာလဲ?"
[ လခြပ္! ငါျပန္ေခ်ာ့တယ္ေလ ငလူးရဲ႕]
Jungkookစိတ္ထဲတြင္တိုးတိတ္စြာပင္က်ိန္ဆဲလိုက္ပါ၏။ ႏွဳတ္ကမူ
" ငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
[ အာယူ စီးရီးယပ္? Jeon Jungkook ဆဲေလ
မင္းဆဲရမွာ ဖာ့ခယူပဲ အေခ်ာေလး]
စိတ္ထဲမွ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ က်ိန္ဆဲမွဳမ်ားက
အျပင္သို႕ေရာက္လ်င္ ေျပာင္းျပန္အခ်ိဳး က်ကာ
ငိုေနသည့္ ေက်ာျပင္ကိုပုတ္သပ္ေပးလိုက္ပါေသး၏
မိမိေရွ႕တြင္ ႐ိုမီယိုနဲ႕ဂ်ဴးလိယက္ဇာတ္ကေနသည့္
ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ကို သည္းမခံႏိုင္စြာပင္ အၾကည့္လြဲမိ၏ ။ ညီအကိုေတာ့ ျဖစ္တန္ေကာင္းပါ၏
"ပိုလိုက္တာ..."
အီးခိုးေပါက္သည့္အသံက ပိုက်ယ္သည္ဟု ထားခဲ့သည့္စကားပံုက အလကားေတာ့ျဖစ္ဟန္မတူ
တိုးတိုးသာ ညည္းဆိုလိုက္သည့္စကားကို
ငျပဴ းေကာင္ေလးက ၾကားဟန္တူ၏
ငိုေနသည့္ ျဖဴ းေကာင္အား ႏွစ္သိမ့္ေနရင္းမွပင္
မိမိအား တစ္လံုးတစ္ခဲ မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ေသးသည္။ ထို႕ေနာကိတြင္ေတာ့ ထို ျဖဴးေကာင္အား
လက္ဆြဲကာ စက္ဘီးေပၚတင္၍ ဒုန္းစိုင္းျပန္ထြက္ခြာသြားေလသည္။
