Unicode Version
ဖုန်းဖွင့်တိုင်း Kakatalkကိုပဲကြည့်မိနေသည်၊
Replyမလာသေးတဲ့ Conversationက စိတ်ဆိုးမပြေနိုင်သေးကြောင်းသက်သေပင်၊ဖုန်းဆက်လို့လဲမကိုင်
စိတ်ဆိုးနေသည်မှာ နှစ်လပင်ပြည့်တော့မည်
သက်ပြင်းအရှည်ကြီးကိုချပြီး ခေါင်းအိပ်နဲ့မျက်နှာ ကပ်နေအောင်အိပ်ယာပေါ်ပစ်လှဲချလိုက်မိသည်၊
ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်လို့Taehyungအပေါ်ထားတဲ့စိတ်က
ပြောင်းလဲသွားခြင်းမရှိ၊ နဂိုအတိုင်း ချစ်ဆဲမြတ်နိုးဆဲ
တွယ်တာဆဲပင်၊ Taehyungရဲ့စိတ်တိမ်းညွှတ်ခြင်းက
သူ့အတွက်အရေးမပါ Taehyungကသာသူ့အတွက်အရေးပါသည် ၊
ဒါပေမဲ့ ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဒီကိစ္စကိုအပြင်းအထန်ကန့်ကွက်နေကြဆဲမဟုတ်ပါလား၊ Taehyungကစိတ်နုသည် ခံစားလွယ်သည် ဒီကိစ္စတွေနဲ့ကြုံလာခဲ့ရင်
တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာကို အစိုးရိမ်ဆုံးပင်၊
Taehyungကိုစိတ်ဆင်းရဲအောင်လုပ်မဲ့သူမှန်သမျှ
ဆုံးမဖို့ မိမိမွေးဖွားလာခြင်းဟုခံယူထားသည်၊
Taehyungကိုသူငယ်ချင်းဆိုတာထက်အများကြီးပိုပါသည်၊ ညီအကိုတစ်ယောက်လို ချစ်မြတ်နိုးပြီးတွယ်တာသည်၊ ညီအကိုဆိုတဲ့နေရာမှာ အိမ်ကအကိုနဲ့Taehyungကိုလဲလို့ရလျင်လဲသာပစ်လိုက်ချင်သည်၊
အိပ်ယာကိုခြေထောက်နှင့်တဒုံးဒုံးလုပ်မိသောကြောင့်
မွေးသမိခင်ကျေးဇူးက အခန်းတခါးကိုဖွင့်က ဆူပူလေတော့၏၊
"ဟဲ့ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာနေပြီး တဒုံးဒုံးလုပ်မနေနဲ့
အောက်မှာအန်တီတို့ရောက်နေတာ အားနာစရာ"
အန်တီတို့? Taehyungအမေများလား?Taehyungရောပါလား?
စိတ်ထက်လူကမြန်နေတော့ အိမ်အောက်ထပ်သို့
ဘယ်လိုရောက်လာမှန်းပင်မသိလိုက်၊
Taehyungအမေမှန်ပေမဲ့ Taehyungတော့မပါ
"အာ အန်တီနဲ့ညီမလေး ရောက်နေတာပဲ Taehyugရောအန်တီ?"
"အဲ့ကလေးက ခေါ်မရပါဘူးကွယ် စာမေးပွဲပြီးတည်းက
အကျင့်တွေပျက်လာတာ ညနက်မှပြန်လာတယ်
ပြန်ရောက်လဲမအိပ်ဘူး ဖုန်းတွေပြောတယ် ဂိမ်းတွေဆော့တယ် မနက်ဆို နေမြင့်မှထတယ်"
