Isimsiz bölüm

286 17 28
                                    

Öncelikle herkese merhaba,

Biliyorum çoğunuz artık bu kitabı okumayı bile bıraktı ve burda değil, okulunuz başladı. Neden uzun zamandır bölüm atmadın dediğinizi duyar gibiyim. Inanın bazı sebeplerim var, artık kendimi iyi hissetmiyorum mesela. Bazı şeyler üst üste geldi ve ağlamaya bile vaktim/gücüm yok artık. Geçmişte olanlar, söylenen sözler aklından asla çıkmayacak, asla kendimi eskisi gibi iyi hissetmeyeceğim biliyorum. Her an sol yanımda bitmek bilmeyen bir ağrım var ve 2 haftadır geçmiyor. Biriyle tartışmamız oldu ve o andan itibaren ağrılarım geçmiyor. Kendimi bazen birşey beni yakamdan tutmuş, asla bırakmayacakmış gibi hissediyorum. Sanki her geçen saniye vücudumda birşeyler ters gidiyormuş gibi hissediyorum. Uzun zamandır etrafımdakilere içimdeki duyguları göstermiyorum, ama ne zaman eskiler konuşulsa sol yanımdaki ağrı varya, beni mahvediyor, yiyip bitiriyor, kalbim ağrıyor ve geçmiyor.  Uzun zamandır yazamadım, daha doğrusu yazmak istemedim. Çünkü kafamı asla toplayamadım ve içimde zorla tuttuklarımı sanki emir verilmiş bir robot gibi saklayıp sadece sessizce oturdum, ağrının çoğalmasını izledim. Bazıları diyor, çok yalnızım kimse konuşmuyormuş. Asıl yalnız olan benim, asıl konuşmayan insan benim. Bazı şeyler artık bana çok ağır geliyor çünkü ve biliyorum, çoğu insan bana hep olduğu gibi " abartıyorsun, geçer gider topla kendini diyecek" Ama şunun farkına vardım, hiçbirşey geçmeyecek. Ne şu an sırtımdaki ağrı, nede içimdeki sıkıntı geçmeyecek. Hüzünümü asla tam olarak kimseye anlatmadım, hep onları dinledim ve onların sıkıntılarına çözüm buldum.

Ama kim benim ağrılarımı ve sıkıntımı, hüznümü dindirecek?
Kim benim kalbim ağrırken benim yanımda olacak?

Kimse.... Herkes kendi hayatıyla meşgul ve herkesin kendi problemleri var...

Biliyorum bunu çoğunuz, belkide kimse görmeyecek çünkü hepinizin okul telaşı başladı. Hepiniz geleceğinizi düşünüyor ve endişeleniyorsunuz. Hepinize hayatınızda başarılar diliyorum. Bu yazıyı yazdım, çünkü 1 ay öncesine kadar 1 okuyucumun neden yazmadığımı sorduğunu fark ettim. Uzun bir  süre,  belkide artık asla bölüm yazamayabilirim. Kendimi iyi hissetmiyorum.

Ne olursa olsun, mutlu olun.

Yazarınız olarak hepinizi sevdiğimi ve değer verdiğimi, şimdiye kadar bana destek olan herkese teşekkür ettiğimi bilmenizi istiyorum.

Kookie_Dream

Korsan istilası/YoongiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin