Korsan istilası/Yoongi

[26]~ Karar ve Fedakârlık

Soo Min gece boyunca uykusundan sıkça uyanmış, güzel bir uyku çekememişti. Kafasında Yoongi'nin söyledikleri dönüp duruyordu. Korkuyordu, ailesi ve kendisi resmen tehlikedeydi. Yattığı yerden kalkıp camdan dışarı baktı. Güneş doğmaya başlamıştı bile.

Önüne dönüp düşündü. Ateşi çıktığı zaman, yada gemi işgale uğrayıp yaralandığı zaman Yoongi ona hep bakmıştı. Düşündü Soo Min, belki de zamanla ona alışabilirdi aksi taktirde ailesini öldürecekti. Yanında uyuyan minik bedene baktı. Saçları yüzüne dağılmış bir şekilde uyuyakalmıştı yanında. Danbi'nin uyanmamasına dikkat ederek yataktan sessizce kalkıp kardeşinin üstünü örttü. Ayağa kalkıp kapıyı açıp dışarı cıktı ve sessizce de kapıyı kapattı.

Dışarı çıktığı gibi derin bir nefes alıp verdi. Yoongi'yi nerde bulacağını biliyordu.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Denizin kenarına geldiğinde esen ılık rüzgar saçlarının uçmasına neden olurken etrafına bakındı. Başı sola eğildiğinde onu görmüştü. Gergince ona doğru yürüyüp denize doğru bakan bedene yaklaştı. Aralarında birkaç adım kaldığında durdu. Esen rüzgar onun da saçlarını uçururken artık konuşması gerektiğini düşündü.

"Ben kararımı verdim."

Yoongi onun sesini duyduğunda başını ona çevirdi, dünün aksine göre gülümsüyordu.

"Ah, öyle mi? Söyle bakalım, kararın nedir?"

Bu sefer tüm vücudunu ona çevirip aralarındaki mesafeyi kapatıp adımlarını attı kıza. Şuan sadece dudaklarının arasında mimikler vardı. Soo Min gözlerini ona dikip yutkundu. Dönüsü olmayan bir karar veriyordu, ailesi için bunu yapmaya mecburdu.

"Ben... Ben, kabul ediyorum. Seninle evlenmeyi kabul ediyorum."

Yoongi duyduğu sözlerle birlikte gülümsemesi genişlerken eliyle kızın çenesini tutup kendine bakmasını sağladı, gözleri onun gözlerine odaklandığında Soo Min gözlerini kapatmıştı. Ona bakmak dahi istemiyordu.

"Bu kararı vermene sevdim."

Elini çektiğinde kız gözlerini açıp ona yeniden baktı.

"Eğer aileme herhangi bir şekilde zarar verirsen.."

Yoongi kızın beline ellerini dolayıp kendine yasladığında kızı susturmuştu.

"Ailen bundan böyle artık güvende, korkmana gerek yok. Bundan böyle benim korumam altında olacaklar. Hiçbir şekilde kimse onlara zarar veremeyecek. Sen benimle kaldığın sürece iyi bile olacaklar."

Soo Min biraz da olsa rahatlamıştı. Gerçi ona ne kadar güvenebileceğini bilmiyordu, ama başka çaresi yoktu. Bakışmaları sürerken Yoongi devam etti.

"Babana bu akşam söyleyeceğim, şaşırma diye söylüyorum. 1 hafta içinde de evlenmiş ve burdan gitmiş olacağız."

Soo Min anlamazca ona baktı.

"G-Gitmek? Ben burda kalacağımızı sanıyordum."

Yoongi kahkaha atıp kızın ellerini tuttu.

"Soo Min, çok akıllı, güzel, güçlü ama bir o kadar da saf bir kızsın. Seninle evlendiğimizde tüm korsanlar burda olduğumuzu duyacak ve emin ol ki seni görmek için geleceklerdir. Bu durum tehlikeli olacak, bu yüzden Malta adasını unut bundan böyle. Ailenin güvenliğini de düşündüm. Macaristan'da kuzenim Minhyuk orda, ailene orda dikkat edecek, her istedikleri olacak. Sende benimle birlikte Güney Kore'ye geleceksin. Oraya varmamız 2 haftadan falza sürer. 1 hafta içinde evlenmemizin nedeni."