"Τώρα περιμένεις να ενώσω το χέρι μου μαζί σου;" αποκρίθηκε προσπαθώντας ακόμα να εξιχνιάσει εκείνες τις βλακείες , που πίστευε ότι της είπε περί της πεταλούδας.
"Έτσι δεν κάνουν οι πολιτισμένοι άνθρωποι Λιζ;" το ατσαλάκωτο χαμόγελο του , τα έντονα λακκάκια στα μάγουλα μα και το αθώο βλέμμα που πήρε, τον έκαναν να μοιάζει με έναν άγγελο επί της γης, μόνο που η Ελίζα γνώριζε καλά πως δεν υπάρχουν άγγελοι.
"Υπό έναν όρο και αυτή τη φορά τελευταίος" ο Κίαν χαμογέλασε ακόμα πιο πλατιά ενώ το χέρι του , έμεινε μετέωρο μπροστά της. "Όχι σεξιστικά σχόλια, κομμένο το Λιζ και φυσικά αυτά τα κρύα σου αστειάκια θα κοπούν"
"Είπες τρία πράγματα!" της επισήμανε
"Είναι κανόνες Κίαν, όχι πράγματα..." κούνησε απογοητευμένα το κεφάλι της
"Όπως και να λέγονται. Διάλεξε έναν από αυτούς λοιπόν και προχωράμε"
"Όχι!"
"Ρε Λιζ! Κοντεύω να πάθω αγκύλωση γαμω το στανιό μου! Έναν και τέλος!" Ανέβασε πιο ψηλά το χέρι κι εκείνη ένιωσε ένα λεπτό σχοινί γύρω από το λαιμό της.
"Ωραία. Κάνω πίσω μόνο και μόνο για να μην αρπαχτουμε. Κομμένα τα σεξιστικά σχόλια λοιπόν..." πήρε μια βαθειά αναπνοή, και στην εκπνοή του αέρα άπλωσε το χέρι της και το ένωσε με το δικό του.
"Παμπονηρη μουσιτσα, το καλύτερο έβγαλες απ έξω..."η χειραψία έγινε ελαφρώς πιο έντονη κι εκείνη κατακόκκινη τράβηξε το χέρι της.
"Μπορείς σε παρακαλώ τουλάχιστον να μη με αποκαλείς Λιζ μπροστά σε κόσμο; τις προσβολές τις διαχειρίζομαι..."
Ο Κίαν τη κοίταξε καλά καλά σκεπτικός.
"Όχι. Θα σε αποκαλώ όπως θέλω..."
"Αδιορθωτος είσαι!" Η Ελίζα έστρωσε τη τσάντα της και περίμενε από εκείνον να κάνει στην άκρη για να φύγει
"Κάτι τελευταίο!" Ξεκόλλησε το κορμί του από τη πόρτα και κάνοντας ένα μονάχα βήμα, έκοψε με την επιβλητική του παρουσία την νοητή "κορδέλα" του προσωπικού της χώρου και στάθηκε λίγες μόνο ίντσες μακριά της
"Τι είναι παλι;" Η Ελίζα παρά την αύρα του που ισοπεδωνε τη δική της, κρατήθηκε στο ύψος της.
"Από αύριο, θα κάνουμε μάθημα σπίτι μου"
"Μα σπίτι σου είμαστε!" Εκείνος κούνησε προκλητικά το ενα του δάχτυλο, στη μούρη της.
DU LIEST GERADE
Το γκρί της πεταλούδας
JugendliteraturΜου το είχε πει... Μια πεταλούδα κρύβει καταβαθος το γκρίζο... Μπορεί να έχει πολύχρωμα φτερά μα αν τα αγγίξεις η σκόνη θα χαθεί... Το χρώμα θα καταστραφεί πάνω στα δάχτυλα σου... Δεν θα μπορέσει να πετάξει ξανά χωρίς ώθηση Και τότε, τότε θα μεί...