"Δε το συζητώ ξανά! Είτε θα σεβαστείτε την απόφαση μου να χωρίσω είτε ξεχάστε με !" δήλωσε με σθένος κλείνοντας το τηλέφωνο και απογοητευμένη από τη στάση των γονιών της που αποφάσισαν να τη κατσιαδιασουν πρωί πρωί, κάθισε σκεπτική. Ο καφέ της είχε κρυώσει, ο Κίαν έκανε μπάνιο και πάνω στο τραπέζι είχε απλώσει τη διδακτική της ύλη. Ούτε ήθελε να πάει στο Πανεπιστήμιο έπειτα από όλα αυτά μα σαν υπεύθυνος άνθρωπος δεν είχε επιλογή. Έστρεψε το βλέμμα στις κλειστές κουρτίνες και θυμήθηκε τη πρώτη φορά που πήγε στο διαμέρισμα του.
"Όχι άλλες φοβίες..." ψέλλισε και τις τράβηξε. Η θέα εξακολουθούσε να της κόβει την ανάσα και να προκαλεί εφίδρωση στο κορμί , μα την ωθούσε ταυτόχρονα προς τα έξω για να αποταθεί το φόβο. Άνοιξε τη μπαλκονόπορτα, έβγαλε το ένα πόδι έξω , τα χέρια της άρχισαν να τρέμουν και φέρνοντας τα λόγια του στο μυαλό, κοίταξε ευθεία μπροστά τη θάλασσα. -ή τώρα ή ποτέ σκέφτηκε και κρατώντας την αναπνοή της βγήκε έξω. Το πρωινό δροσερό αεράκι έφερε μια φρεσκάδα στο κουρασμένο της μυαλό ενώ η μυρωδιά της αλμυρας που έφτανε έντονη στη μύτη της , τη γέμισε αισιοδοξία. Προχώρησε στο γυάλινο πάτωμα, έπιασε τα κάγκελα και σηκώνοντας το κεφάλι ψηλά ένιωσε περήφανη για τον εαυτό της.
"Είδες που καμιά φορά ο φόβος είναι μέσα στο μυαλό;" Ούτε που κατάλαβε πως ο Κίαν στεκόταν πίσω της. Την αγκάλιασε και κουρνιασε στο λαιμό της. "Αν κάποιος μου έλεγε ότι θα ζούσα αυτές τις στιγμές λίγο καιρό πριν θα γελούσα μέσα στα μούτρα του Λιζ. Είναι τόσο περίεργο μα συνάμα τόσο οικείο"
"Αποφάσισα να μείνουμε εδώ" είπε γυρίζοντας προς το μέρος του και τον είδε να της χαμογελά.
"Είσαι σίγουρη;"
"Απόλυτα. Πρέπει να σεβαστούν τις επιλογές και να ξυπνήσουν Κίαν. Να δουν πιο καθαρά τη ζωή. Βαρέθηκα να τους κάνω τα χατίρια και στο τέλος να φταίω. Ο πατέρας μου ίσως δε μου ξαναμιλήσει ποτέ με τα μυαλά που κουβαλάει μα δε με απασχολεί. Εγώ είμαι εδώ, έτοιμη να παλέψω για μας"
"Το ξέρεις ότι με ανάβεις έτσι όπως μιλάς;"
"Κάτσε φρόνιμος γιατί θα αργήσουμε!" τον μαλωσε
"Ε και; Θα πας πρώτη και εγω θα έρθω την επόμενη ώρα..." άρχισε να τη φιλα στο λαιμό ενώ παράλληλα άγγιζε προκλητικά το κορμί της και μόλις εκείνη αναστέναξε, τη γύρισε προς τη θάλασσα. "Έχουμε κάνει σεξ στο μπαλκόνι;"
Η Ελίζα έβαλε αυθόρμητα τα γέλια με το χαρακτήρα του μα σαν ένιωσε πως το εννοούσε, έκλεισε τα μάτια και αφέθηκε...
ESTÁS LEYENDO
Το γκρί της πεταλούδας
Novela JuvenilΜου το είχε πει... Μια πεταλούδα κρύβει καταβαθος το γκρίζο... Μπορεί να έχει πολύχρωμα φτερά μα αν τα αγγίξεις η σκόνη θα χαθεί... Το χρώμα θα καταστραφεί πάνω στα δάχτυλα σου... Δεν θα μπορέσει να πετάξει ξανά χωρίς ώθηση Και τότε, τότε θα μεί...