Το γκρί της πεταλούδας

Τρέλανε με ,μπορείς!

"Μη κλαις . Δεν αξίζει να κλαις ..." σκούπισε τα μάτια της και τα κοίταξε τρυφερά. "Στο χέρι σου είναι όλα. Απλά είσαι τυφλή ακόμα για να το δεις... Κάποιος κάποτε μου είπε πως η άγνοια είναι η μεγαλύτερη αρετή. Ξέρεις τι απάντησα μικρό μου;" έκλεισε το κεφάλι της μέσα στις χούφτες του κι εκείνη το κούνησε αρνητικά πέρα δώθε. "Εγώ του είπα πως η άγνοια καταστρέφει...Μην μένεις άλλο στο σκοτάδι Λιζ...Δες καθαρά. Άσε τη γνώση να οδηγήσει την υπόσταση σου γιατί μια ζωή έχουμε... Γιατί πρέπει να  αναλωθούμε στα πρέπει; Να πάνε να γαμηθουν !" Ο Κίαν τη φίλησε απαλά στο μέτωπο και για μια στιγμή κοντοσταθηκε... Αλληλοκοιταχθηκαν γεμάτοι κατανόηση και πρώτος έκανε ένα βήμα πίσω. Δεν ήθελε να επωφεληθεί της αδυναμίας της ούτε φυσικά να τραβήξει ξανά το σχοινί. Της το είχε πει άλλωστε -μόνη θα το ζητήσεις...

"Τον άφησες να σε ξεπαρθενιασει και τώρα ζητάς να δοκιμάσεις κι αλλου;" του είπε ξαφνικά αφήνοντας ένα παραπονεμένο δακρυ.."Ετσι μου είπε... Η ίδια μου η μανα Κίαν... το διανοεισαι ; Είπε πως είμαι ντροπή για το σπίτι. Πώς θα με δείχνουν όλοι με το δάχτυλο. Πώς αν αφήσω το Πίτερ ειμαι αξία της μοίρας μου.... Μέχρι και πως θα πεθάνει από στεναχώρια είπε..."

"Κοίταξε με... Είσαι πανέμορφη, μέσα και έξω. Μην αφήνεις κανένα να σε υποβιβάζει. Αυτη η κουβεντα δεν ειναι της παρούσης .Σήκω. Πάρε μια βαθειά αναπνοή και ελα έξω. Στάσου στο ύψος σου και πάλεψε για τα θέλω σου" με ένα τελευταίο φιλί, στο μάγουλο αυτή τη φορά,  την άφησε μόνη και βγήκε.

Πηγαίνοντας πίσω τους είδε να γελάνε και να συζητάνε. Οι γονεις της Λιζ ειχαν σηκωθει και μιλούσαν με κάποιον φίλο τους προς την πόρτα της εξόδου ενω οι δικοι του, "αγοραζαν" τη μεγαλη τους κορη. Τα μάτια της Μεγκαν έπεσαν απευθείας πανω του και στριφογυρισε το βλέμμα  ενοχλημένος. Αυτή η κοπέλα πραγματικά ήταν ξινή. Για οποίο λόγο κι αν έμεινε χωρίς άντρα , το να δέχεται να τη προξενευουν και μάλιστα κατ'αυτο το τρόπο, αποτελούσε στα μάτια του βδέλυγμα ανθρώπου. Δεν ηταν ηλιθιος για να μη καταλάβει τι γινοταν.Όσο πλησίαζε άλλο τόσο χαμογελούσε πλατιά ενώ είχε και εκείνο το αθώο βλέμμα που μόνο αθωότητα δεν είχε.

- μπα που να σε πάρει, άτιμη σαύρα!

"Άργησες. Δεν ειναι πρεπον Κίαν, έχουμε μια κοπέλα ασυνόδευτη, κράτα της παρέα . " αποκρίθηκε  η Τζίνα κοιτώντας τη Μεγκαν στοργικά.

"Συγγνώμη που άργησα μα εκτός από το κατούρημα με έπιασε και έναααα...."

"ΚΊΑΝ ΣΚΑΣΜΟΣ!!!!"Η Τζίνα ούρλιαξε και σηκώθηκε έξαλλη.