Το γκρί της πεταλούδας

Κι άλλα λάθη

"Πίτερ μήπως είδες το φουλάρι μου;" ρώτησε αγανακτισμένη από το ψάξιμο.

"Αλήθεια τώρα; Το φοράς αγάπη μου !" άγγιξε το λαιμό της ανακουφισμένη πλέον και πιάνοντας τη τσάντα της κοιταχθηκε για ακόμα μια φορά στο καθρέφτη. "Είναι λογικό να αγχώνεσαι. Όλο το καλοκαίρι είσαι κλεισμένη σπίτι και ειναι η πρώτη σου μέρα! Θα τα πας περίφημα όμως!"

Σαν απάντηση του έδωσε ένα πεταχτο φιλί και αρπάζοντας τα κλειδιά βγήκε από το σπίτι. Το καλοκαίρι που πέρασε, έφυγε σαν νερό ενώ οι διακοπές που ονειρευόταν ο Πίτερ, χάλασαν την ιδια κι ολας μερα. Γυρίζοντας σπίτι εκείνο το βράδυ, του ειπε πως βγήκε να κολυμπήσει μόνη για να καθαρίσει το μυαλό της και αποφασισμένη να τελειώσει μαζί του, του ανακοίνωσε πως έπρεπε να κάνουν μια σοβαρή κουβέντα επιστρέφοντας το επόμενο κι όλας πρωί πίσω.. Μα όλα άλλαξαν με τις πρώτες ακτίνες του ηλίου...

Flash back λίγους μήνες πριν

"Καλημέρα..." Η Ελίζα μπήκε στη κουζίνα βρίσκοντας τον Κίαν να πίνει καφέ μόνος και της κόπηκε η φόρα. "Ο .. Ο Πίτερ; Η Μεγκαν ;" τραυλισε

"Η αδερφή σου δεν έχω ιδέα που είναι και δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. Ο Πίτερ είναι στο αυτοκίνητο και φτιάχνει το πορτ-μπαγκάζ" της είπε σχεδόν ψυχρά.

"Μάλιστα. Υποθέτω θα φύγουμε τελικά..." ψέλλισε βάζοντας ένα καφέ αμήχανα

"Έγινε κάτι χθες όταν επέστρεψες;" ρώτησε ατάραχος

"Όχι...Του ανακοίνωσα απλά πως θέλω να μιλήσουμε. Νομίζω πως έχω αναθεωρήσει ελαφρώς τη ζωή μου και..."

"Και; Δε πιστεύω να είπες λέξη για μας! Αν μαλώσω με τον αδερφό μου για σένα θα γίνει της πουτανας να το ξέρεις!"

"Τι διάολο έπαθες και φωνάζεις μου λες;" επιτέθηκε αμέσως η Ελίζα

"Απλά ξεκαθαρίζω τη θέση μου! Έρωτες και μαλακιες ζούνε στο γυναικείο εγκέφαλο και χθες δε μου άρεσε καθόλου η κίνηση σου!"

"Μπορείς να μη φωνάζεις;"

"Δε φωνάζω!"

Η Ελίζα κάθισε απέναντι του. Κάπνιζε τραβώντας βαθειές τζούρες ενώ είχε το θράσος να τη κοιταζει κατάματα χωρίς δισταγμό. Αναρωτήθηκε τι τον έπιασε μα ξέροντας τα ψυχολογικά του σκαμπανεβάσματα, αποφάσισε να δώσει τόπο στην οργή.

"Αν σκέφτεσαι να χωρίσεις επειδή σου έβαλα ένα δάχτυλο και ενθουσιάστηκε το 'είναι' σου, θα σου πρότεινα να το ξανασκεφτείς" πέταξε ύστερα από λίγο. "Ένας δονητης θα κάνει ίδια δουλειά και καλύτερη!" Η Ελίζα κοπάνησε τα χέρια στο τραπέζι εκνευρισμένη και σηκώθηκε.