Το γκρί της πεταλούδας

Δύσκολη επίτευξη μα όχι ακατόρθωτη

Ο Κίαν έκανε στην άκρη τη μηχανή, έβγαλε το κράνος και γύρισε ελαφρώς το κεφάλι προς τα πίσω.
"Κρυώνεις και σου είπα χίλιες φορές να βάλεις το χοντρό μπουφάν!"

"Μια χαρά είμαι. Απορώ πως βγάζεις τέτοια συμπεράσματα!" του είπε σηκώνοντας το τζαμακι από το δικό της κράνος μα εκείνος ήταν ανένδοτος. Έβγαλε το μπουφάν του και της το έδωσε. "Δεν υπάρχει περίπτωση! Θα ξεπαγιασεις !"

"Ελίζα φόρεσε το μη πάρω ανάποδες!"
Λίγο πριν το φορέσει ένα αυτό κινητό πέρασε με ιλιγγιώδη ταχύτητα από δίπλα τους, σηκώνοντας κύματα αέρα και τράβηξε χειρόφρενο λίγα μέτρα μακριά τους. Κάρφωσε την όπισθεν και κάνοντας πίσω ο Κίαν είδε μέσα το νεαρό από το Πανεπιστήμιο.

"Πώς σταματάς έτσι μέσα στη μέση του δρόμου ρε μπασταρδε ;" του είπε κατεβάζοντας το παράθυρο.

"Κίαν μη δίνεις σημασία πάμε να φύγουμε σε παρακαλώ..." έσπευσε να πει η Ελίζα βλέποντας τον να αγριεύει

"Δε σου έφταναν όσες μαζεψες προχθές το πρωί έτσι;" Ο άντρας κοίταξε στη πίσω θέση της μηχανής, έβγαλε το κινητό και τράβηξε μια φωτογραφία αρκετά γρήγορα

"Τώρα εξηγείται ο ζήλος σου! Πηδάς τη καθηγήτρια! Για να δούμε τι θα πει η διεύθυνση για αυτό!" Ο νεαρός γέλασε διαολεμενα μα η Ελίζα έπιασε δυνατά το μπράτσο του Κίαν

"Μη το κάνεις. Σε ικετεύω ανέβα να φύγουμε..." Η παράκληση στη φωνή μα και τα μάτια της που έτρεμαν ήταν αρκετά. Έβαλε το κράνος σιωπηλός, ανέβηκε πάνω και βάζοντας μπρος, προσπέρασε το αυτοκίνητο. Γκαζωσε και ξεκίνησε. Τα χέρια της τυλίχθηκαν γύρω από τη μέση του λέγοντας ένα βουβό ευχαριστώ μα δε κράτησε για πολύ. Ο νεαρός άντρας τους ακολουθούσε πλησιάζοντας απειλητικά το πίσω μέρος της μηχανής.

"Κρατήσου!" της φώναξε και άρχισε να προσπερνάει κάθε όχημα αυξάνοντας συνεχώς ταχύτητα ώσπου έστριψε σε ένα σκοτεινο στενό και σταμάτησε. Βεβαιώθηκε πως δεν τους ακολουθεί πια και βγαίνοντας από την άλλη πλευρά, κατευθύνθηκε στο σπίτι.

****

"Στίβεν! Στίβεν!" Η Κάθριν μπήκε στη κρεβατοκάμαρα κρατώντας ένα καφέ φάκελο στα χέρια. "Ξύπνα ήρθε κάτι περίεργο για σένα!" Άνοιξε το ένα του μάτι κοιτώντας τη στραβά

"Δε μπορούσε να περιμένει και με ξύπνησες τόσο νωρίς ρε γυναίκα;"

"Όχι. Γράφει επείγον!"

"Εντάξει, φερτο και φτιάξε μου ένα καφέ να σηκωθώ" η Κάθριν άφησε το φάκελο στο κρεβάτι και έφυγε. Ο Στίβεν στενεψε τα μάτια σκεπτικός, τον άνοιξε και είδε μέσα ένα στικάκι και μια φωτογραφία "Δεν είναι δυνατόν!" Κοίταζε την εικόνα ξανά και ξανά και μόλις άκουσε τα βήματα της Κάθριν έκρυψε τη φωτογραφία κάτω από το μαξιλάρι. Μπήκε κρατώντας ένα φλιτζάνι ζεστό καφέ και το άφησε στο μικρό γραφείο της κρεβατοκάμαρας