Το γκρί της πεταλούδας

Ένα πέταγμα είναι η ζωή

Έβαλε το κλειδί στη πόρτα ανοίγοντας τη σιγανά και μπήκε. Τα μάγουλα της ήταν αναψοκοκκινισμενα αφού ο Κίαν αποδείχθηκε αχόρταγος και της έκανε έρωτα ακόμα και στο υπόγειο πάρκινγκ της πολυκατοικίας λίγο πριν την αφήσει. Η απόφαση να χωρίσει ολοκληρωτικά είχε παρθεί ώρες πριν. Έβγαλε τα παπούτσια της και μπαίνοντας απευθείας στο δεύτερο μπάνιο έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο της. Χαμογελούσε και η ευτυχία της δε μπορούσε να κρυφτεί. Ήταν ζωγραφισμένη σε κάθε σημείο του κορμιού της. 

"Που ήσουν μέχρι αυτή την ώρα και γιατί το κινητό σου ήταν κλειστό;" βγαίνοντας είδε το Πίτερ να στέκεται όρθιος με σταυρωμένα χέρια και να τη κοιταζει θυμωμένος. "Πήρα στο Πανεπιστήμιο και μου είπαν πως έφυγες στις δυο !" συνέχισε άκρως επιθετικά.

"Ήθελα λίγο χρόνο να σκεφτώ..." Η Ελίζα τον προσπέρασε με προορισμό την κρεβατοκάμαρα μα ο Πίτερ τη σταμάτησε

"Να σκεφτείς τι; Σου είπα εδώ και μια εβδομάδα πως απόψε φεύγω για Αφρική και εσύ αντί να είσαι σπίτι να περάσουμε χρόνο μαζί που θα κάνω να σε δω δέκα μέρες, επέλεξες να απομονωθείς και να σκεφτείς; Με κοροϊδεύεις Ελίζα;"

"Μη με πιάνεις έτσι!" Απαίτησε τραβώντας το χέρι της. "Θέλω να χωρίσουμε!" Ο Πίτερ πνίγηκε με το ίδιο του το σάλιο ακούγοντας την .

"Τι πράγμα;" ρώτησε σαστισμένος

"Ναι Πίτερ, προσπάθησα πολύ για να δουλέψει όλο αυτό μα δε μπορώ. Ήταν λάθος που μείναμε μαζί για δεύτερη φορά" η Ελίζα έμοιαζε σαν άλλος άνθρωπος. Το πρωί την είχε αφήσει αγχωμένη και χαρούμενη για τη καινούρια της δουλειά ενώ επιστρέφοντας δεν την αναγνώριζε.

"Τι χαζομάρες είναι αυτες; Πώς σου ήρθε να χωρίσουμε έπειτα από τόσες προσπάθειες που έκανα για σένα!"

"Ίσως σταμάτησα τότε να προσπαθώ εγώ..." είπε θλιμμένη ενώ όσο κι αν ήθελε να του τριψει στη μούρη το θέμα της εγκυμοσύνης, το άφησε στην άκρη για να μην μπλέξει τον Κίαν σε όλο αυτό.

"Φεύγω και φρόντισε μέχρι να επιστρέψω να ξαναβάλεις μυαλό εκεί μέσα!"

"Φύγε και φρόντισε, μέχρι να επιστρέψεις να το αποδεχτείς!" του αντιγυρισε αμέσως την απειλή του.

Ο Πίτερ δεν είπε τίποτα άλλο. Πήρε τη βαλίτσα, φόρεσε τη ζακέτα του και κοπανωντας δυνατά τη πόρτα πίσω του έφυγε από το σπίτι...

****

"Εσύ φταις για όλα!" κραυγασε πατώντας το γκάζι

"Εγώ ή η γυναίκα σου που αποδείχθηκε ανάξια; Σε κάθε περίπτωση δε πρέπει να χωρίσεις! Καταλαβαίνεις ότι θα μείνουμε στο δρόμο;"