BAY PİSKOPAT MYG

DÖRT 👫

"Selam kızım "

"Selam mı,kızım mı? Hayırdır kadın senin ne işin var burda?"

"Seni görmeye geldim kızım beni içeri almayacak mısın?"

Bu neydi şimdi bu kadın kafayı yemiş hangi yüzle buraya geliyor ve en önemlisi benim burda olduğumu nerden biliyor ben onun suratına ifadesizce bakarken o çoktan içeri girip koltuğa yayılmıştı.Yoongi içeri o kadının yanına gitti.
"Hoş geliniz Eun Joo'nun annesiydiniz dimi?"
Annem mi ıyyhhh o kadın benim annem falan değil ve asla olamaz

"Evet ben Eun Joo'nun annesiyim dün telefonda konuşmuştuk"

Yoongi bir şeyleri anlamaya çalışır gibi bir bana bir üvey kadına bakıyordu. Daha fazla dayanamadı galiba.

"Ben Eun Joo'nun abisini istemiştim ama neden siz geliniz?"

Ben sadece onları izliyordum. Evet Yoongi ilk defa doğru bir şey söyledi neden o geldi Yoongi de abimin gelmesini istemiş

"Chan benim Eun Joo gibi kardeşim yok dedi o bizden habersiz elin herifine kaçsın bide yüzsüz gibi beni ayağına çağırsın dedi ve gelmedi"

Bu kelimeleri abim söylemiş olamaz bu kadın yalan söylüyor

"Hayır yalan söylüyorsun abim bunları demiş olamaz abim benim mutluluğumu ister."
O kadar sinirlendim ki kim ne derse bana hakaret ediyor gibi geliyordu ve bunun ilk kurbanı da yoongi olmuştu.

"Sen benle mutlu değil misin Eun Joo?"

"Yoongi sen bi sus!"

"Peki şuan abin değilde neden ben burdayım. Senin tam bir sürtük olduğunu söylemek için geldim"

"Beni kendin ile karıştırma babama nasıl yanaştını unutma"

"Haddini bil "

Tam elini kaldırmış bana tokat atacaktı ama Yoongi elini tuttu ve onu fırlattı korumaları çağırıp o kadını dışarı attırdı.  Yoongide sinirlenmiş olacak ki böyle bir şey yaptı. Ondan beklemedim bir hareketti. Kollarını iki yanıma sardı ve sarılıp saçımı okşamaya başladı

"Tamam geçti her şey yoluna girecek. "

Bu sözleri beni sakinleştirmişti. Ama bu kadar kolay pes etmemeliydim. Beni yoongi'ye iten bir şey vardı. Anıları unutursunuz ama o anılar içinizde yaşar ve bir gün o anılarınızdaki kişiyi görür mutlu olursunuz ya bende öyleydim. Yoongi benim anılarımda mı saklıydı. Hayır bu imkânsızdı.

"Yaahh sen neyden bahsediyorsun? Hiç bir şey yoluna girmeyecek ben seninle bu evde olduğum sürece ne abim beni affedecek nede senden kurtulucam"

Çok mu ağır konuştum Yoongi bana anlamsız bakıyordu. Gözleri dolu dolu bana bakıyordu. Ve başıma gelecek şeyleri beklerken o benden özür diledi.

"B-ben ö-özür dilerim. Gerçekten ben böyle olsun istemezdim"

Cidden beni sinir ediyordu benim bu evden acilen kutulamam lazım.

"Her neyse ben odaya  giriyorum. Ne halin varsa gör "

Ahhhh! Tanrım sen bana yardım et. Abim ile aramı nasıl düzelticem benim telefonumu bulmam lazım veya bi telefon. O manyağın odasına girmeye korkmuyorum bir şey yapar diye. Ama abim off Yoongi neden hayatıma girip mahvettin.

Odada dört dönüyordum. Duvardaki saate baktım çoktan gece on ikiyi geçmişti ama ne olur ne olmaz diye beklemeye devam ettim.

Yarım saat falan  daha bekledim uyusun diye. Yoongi'nin odasına gittim uyurdu öküz. Yavaşça parmak uçarımda yürüyerek çekmecenin yanına gittim çekmeceyi açtım telefonum ordaydı hemen aldım ve yavaşça odadan çıktım. Abimi aradım ilk seferde açmadı ikinci kez ve yine açmadı üçüncü kez ve yine yok. Hay ben senin uykuna kış uykusuna mı yattın be abi . Artık ümidi kestim telefonu yatağın üzerine bıraktım sonra bi anda telefon çalmaya başladı. Umarım Yoongi duymamıştı.