BAY PİSKOPAT MYG

OTUZ ALTI🤙👉👈

FİNAL

Yoongi'den

Şuan en değerlimi toprağa veriyorum.  Göz yaşlarım sel olup Eun Joo'nun üzerine attığım toprağa karışıyordu. Onu simdiden çok özledim. Ben onsuz koca bir ömür basık uaşayacağım. Bu olmaz olamamalı benim Eun Joo'ya ihtiyacım var. Bütün herkes gitti. Ben hala Eun Joo'nun mezarının başında bekliyordum. Artık dayanamıyordum. Arabaya gittim ve torpidodan silahını aldım ve Eun Joo'nun mezarınının yanına gittim. Silâhı başıma dayadım son kez Eun Joo'nun mezarına baktım ve göz yaşımın sonkez akmasına izin verdim.

"Affet beni meleğim. Seni çok özledim yanına geliyorum

Silahın tetiğine bastım. Başımda derin bir acı kulağımda ise çok gürültülü bir çınlama vardı. Yere düştüm ve ağırı ağır gözlerim kapandı.

                  THE END😊

Şaka tabiki de kitabım böyle bitmeyecek bir şaka yapam dedim😁😁😁😂😂

Gördüğüm manzara ile göz yaşlarım sel olup aktı. Bizimkiler de yanıma geldi. Onlarda göründükleri şey karşısında sadece elleri ile ağızlarını kapattılar.
Şuan gördüğüm şey için sevinsem mi üzülsem mi bilemedim. Çünkü kollarımdaki kişi Eun Joo değildi ama kız için yinede üzüldüm belki benim Eun Joo'yu sevdiğim gibi onunda bir sevdiği vardı. Ailesi sevdikleri onu merak etmiştirlerdir. Kızı yavaşça kucağımdan indirdim ve yere yatırdım. Bu kız Eun Joo değilse o nerde? Kim bilir ne haldedir.

"Hyung neden bizi dinlemiyorsun? Eun Joo güvende"

"Ne"

"Biz gelmeden önce Bambam arkadaşını aradı abisini oyalaması için. O sırada bize zaman kazandırmış olacaktı hem de Eun Joo'yu kurtaracaktık. Biz hesaptaki zamana göre biraz daha erken gelince Bambam'ın arkdaşı Eun Joo'yu gizlice çıkartıp hastaneye götürmüş."

"Bu şimdi mi söylenir Nam Joon. Burda aklım çıktı."

"Dinlemiyorsun ki Hyung"

"Neyse hadi beni Eun Joo'ma götürün "

Bir anda başım döndü yere düştüm sonrası karanlık.

Gözlerimi açtığımda sürekli bipleme sesi geliyordu hastanede olduğumu anladım. Yataktan kalktım ve kolumdaki serumu çıkarttım. Odadan dışarı çıktım kapının önünde bizimkiler vardı.

"Eun Joo hangi odada kalıyor?"

"Hyung biraz dinlen Eun Joo iyi"

"Ben size iyi olup olmadığını sormuyorum nerde diyorum "

" şey Hyung Eun Joo şeyde"

"Nerde Hoseok!"

"Ameliyathanede "

"Hani iyiydi"

"İyi Hyung ablası fenalaşmış Eun Joo da bunu duyunca hemen ameliyatı kabul etti. Bambam ve abisi her ne kadar itiraz etsede kabul etmedi"

Hemen ameliyathanenin önüne gittim. İçeriye bir doktor giriyordu onu durdurdum.

"Benim de içeri girme şansımvar mı?"

"Bu imkansız bir şey beyefendi"

"Lüten onun yanında olayım çok şey geldi başına. Sadece yanında olmak istiyorum sesimi dahi çıkartmam."

"Tamam. Hemşirelere söyleyin sizi giydirsin"

"Teşekkür ederim doktor bey"

Hemşireler bana mavi uzun bir kıyafet verdi birde maske eldiven ve bone verdi. Zaman kaybetmeden hemen giyindim ve ameliyathaneye girdim. Eun Joo'nun sırtı bana dönüktü doktor sırtından içeri bir şey sokmuş birşeyler yapıyordu. Doktor elindeki iğne gibi şeyi hareket ettirdikçe Eun Joo'dan acı dolu sesler çıkıyordu. Yanına gittim ve elini tuttum. Beni gördüğüne şaşırdı.