KIRK SEKİZ🃏

686 67 25
                                    


Keyifli okumalar bebeklerimm.
❤♥️💜❤♥️💜❤♥️💜❤♥️💜😊

YOONGİ'DEN

Mark'ın beni itmesi ile duvara çarpıp yere düştüm. Ölümüne sevdiğim kızın ölümünü yakından izliyorum.

Mark onu yerden kucakladığı gibi odadan çıktı ben ben kendimde bile değildim. Öylece yerde uzanıyormuş gibi yatıyordum. Kendime kalk komutunu dahi veremiyordum. Öylece tavana bakıyordum. Kendimi toplayıp ayağa kalkacak gücü asla Kendim de bulamıyordum. Sevdiğim kız yok muydu şimdi hayatımda. Nefsim olan kızı kendi ellerimle yok ettim. O olmadığı için mi böyleyim. Eğer yaşıyor olsaydı peşinden girderdim. Gücüm dahi olmasa da onun peşinden koşarak giderdim. Eun Joo yaşıyor buna inanıyorum ama peki neden neden onun peşinden gitmiyorum daga doğrusu gidemiyorum. Gözlerim ağır ağır kapanıyor lanet olsun bana ne oluyor. Eun Joo sana gelmek istiyorum ama gelemiyorum. Affet beni sevdiğim ben ne yaptım sana. Seni çok seviyorum desem de beni affetme. Seven böyle yapmaz sevdiğini kendi elleri ile öldürmez. Sen ölmedin ben biliyorum sen güçlü bir kızsın. Sen benim küçük aşkımsın . Küçükken her kapımın önüne gelişinde bu gün sana ne çalsam diye düşünürken hep anneme çaldığım şarkıları çalarken buldum. Bir gün senin için şarkı çalacaktım ama o gün sem gelmedin bir daha hiç gelmedin. Seni her gün bekledim. Ama sen gelmedin. Eun Joo seni sevdim hep de seveceğim ömrümün sonuna kadar sana bağlı kalacağım.

"Eun Joo "

Ağzımdan son kez Eun Joo'nun ismi çıktı. Gözlerime artık karşı koyamıyordum. Gözlerim kapanırken Hyung diye içeri koşarak giren Nam Joon ve diğerlerini gördüğümde yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Gözlerimi artık kapatabilirdim.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

MARK'TAN

Eun Joo'yu koridorda koştururken gördüğümde ters giden birşeyler olduğunu anlamıştım. Arkasından giderken bir hasta bir anda yere yığıldı. Hepsi birer birer yere yığılmaya başladı bu işte bir iş vardı. Hemen ambulans çağırdım. Eun Joo ve Yoongi'nin yanına gittim. Odaya girdiğimde Yoongi Eun Joo'yu boğmaya çalışıyordu. Eun Joo bilincini neredeyse kaybediyordu. Yoongi'yi Eun Joo'nun üzerinden ittirdim. Eun Joo bir yana Yoongi bir yana düştü. Eun Joo'yu kucakladığım gibi arabama götürdüm. Yolda nabzını kontrol ettimde çok zayıftı. Nefes alış verişi çok yavaştı.

"Eun Joo sakın pes etme sen çok güçlü bir kızsın. Sen nelere göğüs gerdin. Neleri yendin. Hem ablan da uyandı iyileştiği zaman Bambam ile evlenecekmiş. Bak bunları sensiz yapmazlar. Sakın nefes almayı bırakma."

Bir yandan kaza yapmadan hastaneye yetişebilmek için hızlı sürüyordum diğer yandan da EunJoo belki benim konuşmamdan bıkarda uyanır diye yol boyunca konuşuyordum.

Hastanenin önüne geldiğimde hemen arabadan indim Eun Joo'yu kucağıma aldım ve  hastaneye girip sedye diye ortalıkta bağırmaya başladım. Hemşire ve hasta bakıcısı sedyeyi getirdi. Eun Joo'yu üzerine koydum.

"Nesi var?"
"O onu biri boğarken gördüm. Nefes alış verişi çok zayıf."
Doktor beni ayak üstü sorguya geçti. Suçlunun Yoongi olduğunu nasıl söyleyebilirdim ki. Bu kızı uğuruna öleceği adam kendi elleri ile boğmaya çalıştı mı diyeyim. Aklıma hastanede olanlar gelince hemen Minsoo'yu aradım.

"Minsoo hastanede neler oluyor. Hastalar iyi mi?"

Minsoo ağlıyordu. Minsoo kolay kolay ağlayan biri değildi.

"Mark. Mark hastalar zehirlenmiş iki tane hastamız hayatını kaybetti. Mark bu çok kötü bir şey"

"Tamam sakin ol sen iyi misin sende bir şey var mı?"

"Hayır bende bir şey yok polisler soruşturma başlattı. Hastane kapatılacak."

"Ne!Bu nasıl olur? Babam biliyor mu? Tamam Minsoo ben hemen geliyorum."

Telefonu kapattığımda doktor odadan çıktı. Yanına gittiğimde yüzünde bir tebessüm vardı. Bu iyiydi bu gün birinin bana gülümseyerek bakması beni bu kadar mutlu edeceğini bilmiyordum.

"Hastanın durumu iyi  yarim saat hava verilip serumu bitince çıkabilir."

Doktora teşekkür edip Chan'i aradım ve hastaneye gittim. Gittiğimde hastaneyi kapatmışlar mühür vuruyorlardı. Minsoo babamın yanına oturmuş onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Yanlarına gitmeye cesaretim yoktu babamın yüzune nasıl bakacaktım. Onlara hiç gözükmeden karakola gittim. Bir gelişme var mı diye. Hastaların neden böyle olduğu.

"Kangmin Komserim bir gelişme var mı?"

"Var Mark. Bir hastan hastaneden kaçmak için böyle bir şey yapmış. Aşçıya para vererek yemeklere zehir kattırmış. Ortalık karışınca kaçmış." 

Böyle bir deliliği kim yapabilir ki kim? Tabi ya hastanenin kaçkını Han yaptı. Sen neyaptığının daha farkında değilsin Han ama ben ne yapacağımın çok iyi farkındayım

Haftaya yeni kitap ile karşınızdayım 🦋🦋🧚‍♀️
 

BAY PİSKOPAT MYGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin