BAY PİSKOPAT MYG

OTUZ SEKİZ 🎨🖼

Yoongi gittikten sonra yapacak bir şey bulamdım. Telefonumu çıkardım galeriye girip küçükken ablamla çektiğimiz fotoğraflara bakmaya başladım. Her fotoğraf karesinde aynı pozu vermişiz. Pek fotoğrafımız yoktu. Anlamın tek çekilmiş bir fotoğrafı vardı. Fotoğrafa dikkatli baktığımda bir tablonun önünde çekilmiş bu tablonun bir benzerini bir yerde daha görmüştüm ama nerde. Bunu düşünürken Yoongi'nin beni götürdüğü eb aklıma geldi. Tabi yaa bu tablonun benzerini Yoongi'nin annesinin tablolarını koyduğu odada görmüştüm. Hemen Bambam'ın yanına gittim ona bir işim olduğunu Yoongi gelirse söylemesini istedim. Bi ablamdan haber gelirse. Hastaneden çıktım hemen bir taksi çevirdim binip bizim eve gittim. Annemin eşyalarını sakladığımız odaya gittim. Tabloyu armaya başladımkladığımız. Tabloyu ararken annemin eşya koyduğu kutuyu da buldum. İçini açıp baktığımda bir defter, abimin anneme aldığı hediyeler ablamla benim topladığımız çiçeklerin kurusu vardı. Defteri yanıma aldım. Tabloyu aramaya devam ettim. Odanın her yerine baktım ama yoktu dolabın arlas8na baktığımda tablo oradaydı. Tabloyu ordan çıkardım. Odayı tekrar kilitleyip evden çıktım
Tekrar bir taksiye binip Yoongi'nin ailesinin evinin adresini verdim. Anahtarın yerini biliyordum Yoongi göstermişti. Bahçede saksının içinde birçiçek vardı o çiçek aslında başka bir saksıdaydı anahtarı saklamak içindi. Küçük saksıyı çıkardım. Anahtarı aldım ve saksıyı tekrar büyük saksının içine koydum (ne demek istediğimi anladınız dimi? Anahtarı saklamak için bis boş bir saksının içine o saksıdan küçük bir saksıda çiçek koymuşlar. Çiçeğe zarar vermden saksıyı çıkara biliyorlar. Umarım anlatabilmişimdir. Matruşka gibi yani ya. Öyle düşünün)

Kapıyı açtım ve direk vakit kaybetmeden tabloların olduğu odaya gittim. Tabloyu bulmak zor olmadı çünkü duvarda asılıydı. Tabloyu duvardan indirirken tablonun arkasından bir anahtar düştü. Anahtarı aldım onu da çantama attım. Getirdiğim tablo ile burdaki tabloyu yan yana koydum. Bu iki tablo birbirinin devamıydı. Tabloda ormanlık bir yerde ev vardı evin yarsı bizim evden aldığım tabloda diğeri bu evdeki tablodaydı. Tabloyu daha yakından incelmek için havaya kaldırdım. Pencereden vuran güneş ışığı tabloya geliyirdu ve arkasındaki yazıyı belli ediyodu. Tabloları ters çevirdim. Ikisinin de arkasında yazı vardı tekrar tabloları birleştirdim. Sanki bir yerin adresi gibiydi. Fotoğrafını çektim ve evden çıktım. Durağa gittim ve otobüs bekledim taksiye verecek yeretli param kalmadı. Yoongi'nin evi baya uzak olduğu için otobüse binmem gerekti. Surakts beklerken annemin defterini çıkardım çünkü bu  defteri ilk defa görüyorum. Defterin sayfalarını çeviriyorum ama hiç bir yazı yoktu. Defterin içinden küçük bir kalem gibi bir şey düştü. Kalemin ucunda ışık vardı. Defterden bir şey bulamayınca kapatıp geri çantama koydum. Otobüse binip hastaneye gittim. Ablamın kaldığı odanın katına çıktığımda abim Mark Yoongi diğerleri hepsi burdaydı. Bir an içimi derin bir korku sardı. Oraya koşarak gittim.  Çok korkuyordum. Ya ona bir şey olduysa gözlerim doldu boğazımda tutamadım büyük bir yumru  vardı bu canımı daha da çok yakıyordu. Yoongi'ye tutunup ablamın durumunu sordum. Bir yandan cevabı duymak istiyor bir yandan istemiyordum. Ama korktuğum gibi olmadı. Ablamın durumu iyiymiş hata bir aragözlerini açmış ama sonra tekrar kapatmış. Doktor odadan çıktığında içeri girip giremeyeceğimizi sordum iki kişi girsin dedi. Daha falza kişi girmemesi için bizi uyardı. Bambam abim ve benim girmemi istedi. Abim ile odaya girdik. Ablama baktım çok huzurlu görünüyordu. Teni o kadar beyazdı ki kar taneleri bile kıskanır. Küçükken annem ablamın saçlarını tararken çok kıskanırdım çünkü ablamın çok uzun saçı vardı. Ben daha küçük olduğum için saçım çok uzun değildi. Birde küçükken abim saçıma sakız yapıştırmıştı o yüzden saçımı kesmek zorunda kalmıştı annem. Ama gel şimdi kısa saçlı olan ablam ben ise uzun saçlı olan. Abimin yanına gittim. Çantamdaki defter aklıma geldi. Belki abim bu defteri görmüştür.