(Unicode)
Taehyungထိုနေ့ကကိစ္စဖြစ်ပြီးကထဲကjungkookကိုရှောင်နေမိသည်။သူ့အိမ်သွားရင်လဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်
ကာ ကလေးအမေနဲ့ကလေးနဲ့သာ
စကားပြောဖြစ်သည်။ဒီနေ့လဲ စနေ
နေ့မလို့ ထိုကောင်လေးအိမ်ကိုထွက်
လာလိုက်သည်.......
အိမ်ထဲဝင်သွားတော့ ဧည့်ခန်းမှာ သတင်းစာဖတ်နေတဲ့သူ......
ကျွန်တော်လဲမသိချင်ယောင်ဆောင်
ပြီးဝင်သွားလိုက်တော့.......
"ကလေး"
အခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်းလူကိုသုံးလိုက်
တဲ့နာမ်စားကြောင့် ခြေအစုံတို့ရပ်လျက်........
"Aww EunWoo appa ကျွန်တော်စာ
လာသင်တာပါ"
ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး eunwooအခန်းထဲသို့သွားမည်အလုပ် အနောက်ဆွဲဖက်တဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့ချစ်ခဲ့ရတဲ့လူသား
ကိုကို......
"ဘာလုပ်တာလဲ EunWoo Appa လွှတ်ပါ!!"
Taehyungရုန်းကန်နေသော်လည်း
Jungkookမှာရပ်ပေးဖို့အစီစဉ်မရှိ...
ဒီလိုပုံစံကိုသာ အစ်မတို့မြင်သွားရင်..
"Jeon Jungkook!! လွှတ်စမ်း!!"
သူတစ်ချက်အော်လိုက်တော့ သူ့ကို
ဖက်ထားတဲ့လက်အစုံပြေကျသွားသည်။သူလွှတ်ပြိ ဟူအထင်ဖြင့်
ပြေးမည်အလုပ် လူကိုသူ့ရှေ့လည့်
ပြီး ပုခုံးကိုကြမ်းကြမ်းလှုပ်ကာ
"Jeon Jungkook ဟုတ်လား ပြန်ပြင်
ခေါ်ကလေး ကိိုကိုလေ ကလေးရဲ့ကိုကိုလေ!!!"
"ခင်ဗျား ဘာတွေပြောနေတာလဲ jeon
Jungkook ssi!! လွတ်စမ်း အစ်မHae
တို့မြင်သွားမယ်"
သူပြောလိုက်တော့ထိုလူသားက
ပြုံးသည်။နောက်ပြီး
"မရှိဘူး သူတို့နှစ်ယောက်လုံးမရှိ
ဘူး ခေါ်လေ ကိုကိုလို့!!!!'
"Jeon Jungkook Ssi!!!!လွှတ်စမ်း
ပါ"
သူ့ကို သရဲဘီလူးစီးသလိုပြောနေတဲ့
Jungkookလက်ကိုအတင်းခါချ
လိုက်ပြီး
"ကိုယ့်သားရဲ့ဆရာကိုဒီလိုလုပ်ဖို့
မသင့်တော်ပါဘူး!!ကိုယ့်သိက္ခာကို
ကိုယ်ပြန်ငဲ့ပါဦး၊ကလေးလဲမရှိဘူး
ဆိုတော့ခွင့်ပြုပါဦး ဒီနေ့တော့မသင်
တော့ဘူး"
YOU ARE READING
H.O.P.E
Fanfiction(Unicode) မျှော်လင့်ချက်ပျောက်ဆုံးနေတ့ဲသူတို့ လေးဦး................. (Zawgyi) ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပ်ာက္ဆုံးေနတ့ဲသူတို႔ ေလးဦး.................
