(Zawgyi)
ဒီေန႔လဲတစ္ေနကုန္လို႔ တစ္မိုးခ်ဳပ္ျပန္
ၿပီ။စားေရးေနေရးအတြက္အလုပ္
လုပ္ၿပီးၿပီမို႔ဒီေန႔လဲဘာရယ္ထိုေနရာကိုသြားမိျပန္ေသးသည္။ကြၽန္ေတာ္ေရာက္
ေတာ့အရာအားလုံးကပုံမွန္တိုင္းဆီးႀကိဳ
လ်က္....
ေပ်ာက္လုဆဲ ေနလုံးႀကီးရယ္၊ ေကာင္းကင္မွာအိပ္တန္းတက္မလို႔ျပင္ဆင္ေနက်တ့ဲ ငွက္ငယ္ေလးေတြရယ္၊ပုစြန္ဆီ
ေရာင္သမ္းလ်က္႐ွိတ့ဲ ေကာင္းကင္ႀကီး
ရယ္.... အရာအားလုံးကလွပေနလ်က္....
ဟင္း အထီးက်န္လဲဆန္လ်က္...တစ္
ကိုယ္ထဲသမားကိုယ့္အတြက္ေပါ့.....
📲📲📲📲
Imagine your face
Say hello to me
Then all the bad days
They’re nothing to me
With you
📲📲📲
အေတြးေတြနစ္ေျမာေနတုန္း
Phသံၾကားလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့..
"Hello hyung"
"........................."
"ကြၽန္ေတာ္အခုအျပင္မွာ"
"........................."
"Nae ျပန္လာေနၿပီhyung"
"........................."
"အာ ရပါတယ္ မလိုပါဘူး
"........................."
"အ့ဲဒါဆိုလဲကြၽန္ေတာ္အိမ္မျပန္
ေတာ့ဘူး hyung လိပ္စာပို႔ေပး
ပါ ကြၽန္ေတာ္လာခ့ဲမယ္"
"........................."
"Nae ဒါပဲေနာ္hyung"
Phက်သြားၿပီမို႔ phကိုင္လ်က္ပင္
ဟန္ျမစ္ကိုခဏၾကည့္လိုက္ၿပီး
"ေနာက္ေန႔မွထပ္ေတြ႔ၾကတာေပါ့"
ကြၽန္ေတာ္လဲႏႈတ္ဆက္ၿပီးထြက္
လာလိုက္သည္။ခဏေနေတာ့
Phထဲဝင္လာတ့ဲmessage
ေၾကာင့္Taxiတစ္စီးတားလိုက္ကာ
ထိုေနရာသို႔.........
🍀
"Taehyung ah ကိုယ္ဒီမွာ"
ဆိုထဲဝင္လိုက္ၿပီး ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္
႐ွာေနတုန္း hoseok hyungရဲ႕
ေခၚသံၾကားလို႔႐ွာလိုက္ေတာ့
ေထာင့္က်ေသာ စားပဲြခုံေလးမွာ..
Hoseok hyung၊လြန္ခ့ဲတ့ဲ၃ႏွစ္
ေလာက္ကခင္ခ့ဲတ့ဲhyung၊ကိုယ့္
အေပၚအရမ္းေကာင္းတာမို႔ အစ္ကိုရင္း
သဖြယ္တြယ္တာမိသည္။မိဘမ႐ွိ တစ္
ေကာင္ႂကြက္ဘဝ၊အားကိုးရာမ့ဲ အားငယ္ေနခ်ိန္မွာ မွာ႐ွာေတြ႔ခ့ဲတ့ဲhyung
YOU ARE READING
H.O.P.E
Fanfiction(Unicode) မျှော်လင့်ချက်ပျောက်ဆုံးနေတ့ဲသူတို့ လေးဦး................. (Zawgyi) ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပ်ာက္ဆုံးေနတ့ဲသူတို႔ ေလးဦး.................
