(Zawgyi)
"Aww EunWoo Appa,လာလည္တာ
လာတာ EunWoo-အင့္"
ကြၽန္ေတာ့္ကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ၿပီး စကားေျပာေနတ့ဲေကာင္ေလးကို
ဆြဲဖက္လိုက္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲၿပိဳက်လာ
တ့ဲကြၽန္ေတာ့္ကေလး
"ကေလး"
"Jeon jungkook ssi,ဘာလုပ္တာ
လဲ လႊတ္"
ရင္ခြင္ထဲကအတင္း႐ုန္းေနတ့ဲကေလး
ငယ္ကို ထြက္သြားမွာဆိုးသည့္အလား
ကြၽန္ေတာ္ဖတ္ထားမိသည္။
"ခဏေလးပါ ခဏေလးပါကေလးရယ္
ကိုကိုအရမ္းလြမ္းေနတာ"
ကြၽန္ေတာ္ကသာေျပာေနေပမ့ဲကေလး
ကေတာ့ တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္ေတာ့...
"ခ်စ္တယ္ ကေလး"
Taehyungထိုစကားၾကားလိုက္ေတာ့
Jungkookကိုတြန္းလိုက္ၿပီး
"Jeon jungkook ဘာေတြေျပာ
ေနမွန္း ကြၽန္ေတာ္မသိပါဘူး။
အခုကိစၥကို ကြၽန္ေတာ္မ႐ွိခ့ဲသလိုသ
ေဘာထားေပးပါမယ္"
Taehyungတစ္ေယာက္ေျပာအၿပီး
ေက်ာခိုင္းကာထြက္ သူ႔ကိုလွည့္ကာ
ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုတင္းတင္းကိုင္လိုက္
ေသာjungkook
"ကေလး!!,ဘာစကားေျပာလိုက္တာ
လဲ ကိုကို႔ကိုမမွတ္မိေတာ့ဘူးလား"
မယုံႏိုင္တ့ဲမ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္jungkook
ေမးလိုက္ေတာ့ အသက္မပါေတာ့တ့ဲ
မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္
"သခင္ေလး"
"ကေလး ကိုကိုကို႔အ့ဲလိုမေခၚနဲ႔ ကိုကို
မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာသိရက္နဲ႔"
"သခင္ေလး ျဖစ္ခ့ဲလို႔သခင္ေလးေခၚ
တာေလ"
Taehyungစကားမ်ားအဆုံးပုခုံး
ေပၚမွလက္မ်ားကိုတင္းၾကပ္လိုက္
ေသာ jungkook...
"ကိုကိုလို႔ေခၚ!!!"
အံႀကိတ္ကာjungkookေျပာလိုက္
တာေၾကာင့္taehyungမ်က္ရည္မ်ား
ေဝ့ခနဲ....
"ကိုကို?,သူကကြၽန္ေတာ့္ဘဝထဲမွာေသဆုံးသြားၾကာၿပီ"
"ကေလး ကိုယ့္ကိုမလိမ္နဲ႔ ဘာလို႔
ကိုိကိုကို႔မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ
လဲ"
"မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာမဟုတ္ပါ
ဘူး သိကိုမသိေတာ့တာ။ကြၽန္ေတာ္သိ
တ့ဲကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို
႐ိုက္ခ်ိဳးမွာမဟုတ္ဘူး"
YOU ARE READING
H.O.P.E
Fanfiction(Unicode) မျှော်လင့်ချက်ပျောက်ဆုံးနေတ့ဲသူတို့ လေးဦး................. (Zawgyi) ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပ်ာက္ဆုံးေနတ့ဲသူတို႔ ေလးဦး.................
